Άρθρα - Δημοσιεύματα

Για πόσο ακόμη το

Για πόσο ακόμη το "ευλογημένο έγκλημα";

Σκηνές εγκληματικές προβλήθηκαν, περιγραφές και μαρτυρίες ακούστηκαν που σε προσγειώνουν ανώμαλα στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα και αναρωτιέσαι τελικά για το πού ζούμε; ποιοι είμαστε; και ποιοι είναι αυτοί που καταστρέφουν το μέλλον μας; το μέλλον των παιδιών μας, διαγράφοντας έτσι απλά, αργά και βασανιστικά, αλλά και αρκετά προκλητικά θα έλεγα, το πλούσιο σε πολιτισμό και παράδοση παρελθόν μας; Για πόσο ακόμη;

Ξενοδοχείο METROPOLITAN - 15 Μαρτίου 2007. Ήταν όλοι εκεί; ?ραγε, ήταν όλοι όσοι θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί; να δουν, να ακούσουν έστω;

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η παραπάνω εισαγωγή θα ταίριαζε «γάντι» σε πολλά από τα καθημερινά θέματα. Σήμερα όμως επικεντρωνόμαστε στο συνεχιζόμενο "ευλογημένο" έγκλημα, αυτό της καταστροφής της ελληνικής θαλάσσιας κληρονομιάς μέσα από το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που «κόπτεται» για εμάς αλλά και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που χρηματοδοτεί τη διάλυση των παραδοσιακών ξύλινων σκαφών και παράλληλα της ναυτικής μας παράδοσης και ιστορίας. Το Υπουργείο Πολιτισμού δε, λαμβάνοντας υπόψη τα 10.000 περίπου παραδοσιακά σκάφη που έχουν κυριολεκτικά διαλυθεί από το 1991 μέχρι σήμερα, έχει δείξει πλήρη αδιαφορία για το θέμα και ίσως όχι για το μόνο.

Τρεχαντήρα καταδικασθείσα εις αφανισμόν από τον ιδιοκτήτη τους αλλά και την Ελληνική Πολιτεία. Ποιό το έγλημα που διέπραξε;Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο!!! Ένα μεγάλο "ΓΙΑΤΙ" μέσα σε όλα τα άλλα πάμπολα "γιατί".

Αξιόπλοα σκαριά στο έλεος του παραλογισμού και της αδιαφορίας. Χάνεται το βλέμμα μου το ίδιο και οι λέξεις. Να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου μήπως και ξυπνήσω, συλλογίζομαι.

- Ας τα κάνουνε κοτέτσια βρε αδερφέ αντί να τα... διαλύουν, ακούστηκε μία φωνή να λέει με θυμό, οργή.

Ακόμη ηχούν με τρόμο στα αυτιά μου οι κουβέντες και τα λόγια του Επίτιμου Προέδρου του Ομίλου Παραδοσιακών Σκαφών κ. Μανώλη Ψαρρού πού έλεγαν:

«.ήρθαν στο μυαλό μου τα λόγια ενός Τούρκου φημισμένου ναυάρχου και χαρτογράφου που το βιβλίο του το διάβασα πριν από αρκετά χρόνια και που ύστερα από έρευνα δύο ετών στο Αιγαίο, έστειλε μια αναφορά στον Σουλτάνο που κατέληγε ως εξής:

- Είδα όλα τα νησιά, ανακάλυψα καινούργια λιμάνια και καταφύγια, πουθενά δεν είδα Τούρκο. Τότε κατάλαβα γιατί τα νησιά του Αιγαίου έμειναν ουσιαστικά ανεξάρτητα και ελεύθερα στα χρόνια της σκλαβιάς. Οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να ανταγωνισθούν την ναυτοσύνη των Ελλήνων και εγκατέλειψαν τα νησιά.

Από τότε, ζω με την αγωνία ότι κάποιος άλλος ερευνητής θα έγραφε τώρα για τα νησιά μας:

- Είδα πολλές καφετέριες, τουριστικά ξενοδοχεία, κλαμπ αλλά δεν είδα ούτε ένα Έλληνα ναυτικό στα νησιά του Αιγαίου.

...τότε το Αιγαίο θα πάψει να είναι Ελληνικό.»

Λέξεις όπως: απάτη, έγκλημα, συμφέροντα, αδιαλλαξία, αδιαφορία, ατιμωρησία αλλά και πολλές άλλες που τελικά δεν πρόφτασα να σημειώσω, όλες ακούστηκαν. και όχι μόνο από τους απλούς ανθρώπους που προσπαθούσαν να μοιρασθούν με τους παρευρισκόμενους τις προσωπικές τους εμπειρίες και μαρτυρίες, αλλά και από ανθρώπους που λίγο ή πολύ συμμετείχαν ή συμμετέχουν ακόμη ενεργά και σήμερα στη διαχείριση και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών. Τι να σκεφθείς και τι να πεις.

Ήμασταν πάντως εκεί, περίπου τριακόσιοι. Συμβολικό και επίκαιρο νούμερο όπως είπε και κάποιος ομιλητής. Είτε για μια μάχη πρόκειται είτε για έναν ολόκληρο πόλεμο συμπληρώνω, ο στόχος παραμένει για εμάς πάντα ο ίδιος. Η διάσωση και η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και ναυτικής μας παράδοσης.

Σε κάθε περίπτωση όμως για να μη το «ελησμονήσω», όπως θα έλεγαν και οι φίλοι μου οι Ζακυνθινοί, θα πρέπει να δώσω τα συγχαρητήριά μου σε όλους τους συντελεστές της προσπάθειας αυτής, φίλων και μελών του πολιτιστικού ομίλου «Φίλοι των Παραδοσιακών Σκαφών». Σίγουρα η ετήσια αυτή εκδήλωση δεν ήταν η αρχή. Ούτε καν η στιγμή της σύλληψης της ιδέας ή της ίδρυσης του Ομίλου. Η αρχή, πιστεύω βρίσκεται στο μέσο που φύτεψε το ισχυρό αυτό συναίσθημα που βρίσκεται βαθειά ριζωμένο μέσα μας. και ξέρετε. δεν ξεριζώνεται με τίποτα.

Η εκδήλωση βέβαια, δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει βραβεύσεις αλλά και σχετική δεξίωση προς τιμή των βραβευθέντων που κρίθηκαν ότι είχαν σημαντική προσφορά για τη θάλασσα και τα παραδοσιακά σκάφη. Στο πλαίσιο λοιπόν αυτό, βραβεύθηκαν η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης κυρία Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, ο δήμαρχος Πειραιάς κ. Παναγιώτης Φασούλας, ο καθηγητή του ΕΜΠ κ. Αντώνη Αντωνίου και το Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου (κυρία Κατερίνα Δρακοπούλου).

Καλή συνέχεια

Επισυνάπτονται:

Το υλικό που επισυνάπτεται, διατέθηκε από τον Πολιτιστικό Όμιλο "Φίλοι των Παραδοσιακών Σκαφών"

Γιατί «ναυτότοπος»;

Διότι στο «ναυτότοπο» δεν περιοριζόμαστε αποκλειστικά και μόνο στον ξυλοναυπηγικό μοντελισμό, αλλά επεκτεινόμαστε και σε θέματα που αφορούν ευρύτερα στην ξυλοναυπηγική μας ιστορία και παράδοση, αυτό το πολύ μεγάλο κεφάλαιο του θαλασσινού μας πολιτισμού. Ζούμε σε έναν τόπο όπου η θαλασσα αποτέλεσε και αποτελεί βασικό συστατικό της επιβίωσής μας. Για αυτό και στο naftotopos, μέσα από την τέχνη του μοντελισμού, αλλά και με τη δύναμη που αντλούμε από το ενδιαφέρον σας όλα αυτά τα χρόνια, υπηρετούμε και προβάλλουμε αυτή την κληρονομιά υπεύθυνα, τεκμηριωμένα και με το καλύτερο δυνατό τρόπο.

naftotopos

Η σύνδεση του ναυτομοντελισμού με τη διατήρηση της ξυλοναυπηγικής μας παράδοσης. Μία συλλογική προσπάθεια, με στόχο την προβολή αυτού του μεγάλου κεφαλαίου του θαλασσινού πολιτισμού μας, μέσα από το διαδίκτυο.

Search

Στο naftotopos χρησιμοποιούμε cookies

Χρησιμοποιούμε cookies στο site μας. Μερικά από αυτά είναι υποχρεωτικά για τη λειτουργία του ιστότοπου, αλλά και άλλα που μας βοηθούν να βελτιώσουμε τη λειτουργία του καθώς και τη χρήση του από τους επισκέπτες μας. Μπορείτε να αποφασίσετε εσείς εάν επιθυμείτε την αποθήκευσή τους ή όχι. Παρακαλούμε σημειώστε ότι στην περίπτωση που δεν αποδεχθείτε την αποθήκευση cookies, ενδέχεται ορισμένες λειτουργίες του ιστότοπου να μην λειτουργούν πλήρως ή σωστά.

Διαβάστε περισσότερα στην Πολιτική μας για τα Cookies.