Αγαπητοί φίλοι, στην συνέχεια του βιβλίου «Ήρθαν τα καράβια τα Ζαγοριανά», ο φορέας πολιτισμού «Μαγνήτων Κιβωτός, παραδίδει ένα ακόμα εκδοτικό πόνημα με θέμα «Αλιείς και Αλιεία στη Μαγνησία».

Ο βραβευμένος ζωγράφος-εικαστικός και συγγραφέας του έργου αυτού Γιώργος Καφενταράκης, ως γόνος Μικρασιατικής ναυτικής οικογένειας, μεταφέρει προσωπικά βιώματα και εμπειρίες, συνοδευόμενες από έρευνα πολλών ετών στο χώρο της Αλιείας.

Δείτε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα και πραγματικά εντυπωσιακή εικονοκινητική ταινία της ΕΜΑΕΤ και του ΤΕΕ για «Δίολκος για 1500 χρόνια".

Την αρχαιότερη ένδειξη ναυσιπλοΐας στον κόσμο εντόπισαν στην περιοχή του Πλακιά στη νότια Κρήτη, αμερικανοί και έλληνες αρχαιολόγοι διεξάγοντας απλώς μία επιφανειακή έρευνα.

Η χρήση του ξύλου ως δομικού υλικού για τη σύνθεση φερουσών κατασκευών, τόσο στην επιφάνεια της γης όσο και μέσα στο νερό, πρέπει να ακολούθησε κοινά μονοπάτια σχετικά με τις τεχνολογικές εφευρέσεις, τα εργαλεία, τη συνδεσμολογία και βεβαίως το υψηλό επίπεδο γνώσης των χαρακτηριστικών και των ιδιαιτεροτήτων του.

Στο πλαίσιο της προσπάθειας για τη δημιουργία ενός νέου μουσείου για τις ναυτικές και ναυπηγικές τέχνες στο Αιγαίο ο Δήμος Πυθαγορείου δημιούργησε το πρόγραμμα «Ανάδειξη του αρχαίου πλοίου Σάμαινα».

Πιο στενό από το σημερινό και με κατά 20 μ. τουλάχιστον μεγαλύτερους νεώσοικους (ναυπηγεία όπου στεγάζονταν και συντηρούνταν τα αρχαία πλοία), που χωρούσαν όχι μόνο ένα, αλλά δύο πλοία ταυτοχρόνως υποστηρίζουν οι αρχαιολόγοι πως ήταν το αρχαίο λιμάνι της Ζέας. Γεγονός που όχι μόνον ξεκαθαρίζει την εικόνα του σημαντικότατου πολεμικού λιμανιού, αλλά ξανανοίγει και τη συζήτηση για το μήκος της τριήρους , πάνω στην οποία βασίστηκε και η παντοδυναμία της αθηναϊκής δημοκρατίας.

Γαλιώττα - Φελούκα - Μύστικο - Πέραμα

Ποιό ήταν το καταδρομικό σκάφος των Ψαριανών;
(Μυθοπλασία και ιστορική πραγματικότητα)

Προσέγγιση σ΄ένα θρύλο! 

Η γολέτα “Τερψιχόρη” είναι ίσως το πιο ξακουστό από τα πλοία της ιστορίας, κατά τον Ναυτικό Αγώνα της επαναστάσεως του 1821. 

Ο θρύλος της μεταφέρεται στις μέρες μας, μέσα από την παραστατική περιγραφή των ιστορικών και της λαϊκής γλαφυρότητας, εκθειάζοντας την ηρωική δράση της, αλλά και των επιδόσεων του σκάφους στην θάλασσα.

Ιδιοκτησία των Υδραίων ναυτικών Ιακώβου και Μανόλη Τομπάζη, ίσως διάλεξαν το όνομα της Μούσας για να επισημάνουν τη χάρη του νέου τους σκάφους, καθώς «χορεύει» στα κύματα. Κατασκευασμένο ως εξοπλισμένο εμπορικό, αποτέλεσμα της συνθήκης «Κιουτσούκ – Καϊναρτζή»,^[1] επρόκειτο να έχει μία καθοριστική παρουσία στο Αιγαίο του 1821.

Αυτή είναι η περιγραφή που δίδεται στο βιβλίο «Υδραίοι πρόδρομοι και ναυμάχοι»^[1] κι αμέσως η φαντασία, σου δίνει την εντυπωσιακή εικόνα της. Δεν είναι τυχαίο πως ανατέθηκε στον πλέον διάσημο Γάλλο ζωγράφο της εποχής Antoine Roux, να αποτυπώσει σε πίνακά του την εικόνα της (1819).

H ερευνητική ομάδα του naftotopos.gr, παρακινούμενη από τον θρύλο και την μορφή της, αποφάσισε πριν από δύο και πλέον χρόνια την αναζήτηση στοιχείων-λεπτομερειών γάστρας και ιστιοφορίας του σκάφους, θεωρώντας πως αυτό θ’ αποτελούσε τη βάση αλλά και ένα κίνητρο για την κατασκευή μοντέλου της.

Η έρευνα περιέλαβε αρχικά την μελέτη ελληνικών ιστορικών κειμένων και λαογραφίας, ωστόσο η ελπίδα για την εύρεση κατασκευαστικών στοιχείων-σχεδίων, που είχε στηριχθεί στην επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος αλλά και της Ύδρας, δυστυχώς κι από το αποτέλεσμα, χάθηκε. Έτσι τα αρχικά στοιχεία, αντλήθηκαν από το βιβλίο «Άγνωστες πτυχές της επανάστασης του 21»^[2] όπου γράφεται:

Τα παραπάνω επιβεβαιώνει και το «Ιστορικόν Αρχείον Κοινότητος Ύδρας (1778-1832)» (Αντ. Λιγνού Τόμος ΙΕ σελ. 227) στο οποίο γράφεται:

Όμως αυτά δεν ήσαν αρκετά και η ομάδα μας έπρεπε τώρα να στραφεί και σε άλλες πηγές, αναζητώντας στοιχεία σχετικά με τον τύπο του σκάφους, μορφολογικά και χρονολογικά, λαμβάνοντας υπόψη και τις επιδόσεις του, ώστε να υπάρχει αντικείμενο συγκρίσεων. Η φήμη της γολέτας «Τερψιχόρη», αφορούσε την ταχύτητα που ανέπτυσσε λόγω κατασκευής, δίνοντάς της το πλεονέκτημα σε κάθε εμπλοκή με τον αντίπαλο, ο οποίος και της το αναγνώριζε με το χαρακτηρισμό “seytan gemisi” (διαβολόσκαρο). Έτσι, αναζητήσαμε σε ξένη βιβλιογραφία, αμερικανικές γολέτες της ίδιας χρονικής περιόδου, με χαρακτηριστικό τους κεκλιμένους πρός την πρύμνη ιστούς, αλλά και με επιδόσεις-φήμη στην ταχύτητα. 

Μετά το «The Global schooner»^[5] που αναφέρεται στην εμφάνιση και στην ιστορική διαδρομή των “schooners” (γολέτες), ακολούθησε το «The Need for Speed: Baltimore Clippers and the Origin of the First American Ship Type»,^[6] όπου αναφέρεται στην πρωτοποριακή για την εποχή, σχεδίαση ταχύτατων αμερικανικών σκαφών τύπου "schooner". Εκεί, ανάμεσα στα τέσσερα (4) σκάφη που εξετάζονται-παρατίθενται, ξεχωρίσαμε κάποιο που χρονολογικά και μορφολογικά, βρισκόταν περισσότερο κοντά στην «Τερψιχόρη». Αυτό ήταν το “Schooner Lynx”. Επιβεβαιωτικά κι από το “The Baltimore clipper-Its origin and development”,το “Lynx” θεωρείται ως άριστο παράδειγμα αμερικανικής Γολέτας του 1812.^[7]

Αποφασίζοντας να ψάξουμε περισσότερο το “Lynx” μάθαμε ότι κατασκευάσθηκε στη Βαλτιμόρη το 1812, και στα πλαίσια του Αγγλοαμερικανικού πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως εξοπλισμένο εμπορικό και με άδεια πειρατικό (“Letter of marque”)^[8]. Ήταν εξοπλισμένο με έξι (6) πυροβόλα και φημισμένο για την ταχύτητα του. Κατελήφθη από τους Άγγλους το 1813 και μετονομάσθηκε σε “HMS "Mosquidobid"” ή και “Musquedoboit” (Μοσκίντομπιτ). Το 1816 μεταφέρθηκε στο Portsmouth όπου μελετήθηκε και εξήχθησαν-σχεδιάσθηκαν οι ναυπηγικές γραμμές του, προφανώς και για εμπορικούς σκοπούς.

Τα αρχικά πυροβόλα έξι (6) λιβρών των Αμερικανών, οι Άγγλοι τα αύξησαν σε οκτώ (8) των 18 λιβρών (καρονάδες) και δύο (2) των 6 λιβρών μακριά πυροβόλα. Επίσης πρόσθεσαν κι έναν κάθετο εργάτη άγκυρας.^[9] Παρέμεινε στην υπηρεσία του Αγγλικού Ναυτικού μέχρι το 1820, εκτελώντας διάφορες αποστολές, κυρίως κατά του λαθρεμπορίου, ενώ αναφέρεται ότι το 1819 υπηρέτησε στη Μεσόγειο μεταξύ Τουλόν και Μασσαλίας. Την 13η Ιανουαρίου του 1820, πουλήθηκε σε κάποιον Radler για το ποσό των 410 λιρών κι από τότε η τύχη του είναι άγνωστη.^[24]

Τα όσα κοινά στοιχεία με τη γολέτα «Τερψιχόρη» ανακαλύπταμε και κυρίως το πέρασμα του σκάφους στην Ευρώπη και την Μεσόγειο, όπως και το νέο του όνομα, μας κέντρισαν το ενδιαφέρον για περισσότερη έρευνα. Σκεφθήκαμε λοιπόν να εξετάσουμε, έαν αναφέρεται-καταγράφεται σε κάποια παλιά ευρωπαϊκή βιβλιογραφία. Και πράγματι, ανατρέχοντας σε μία Γαλλική συλλογή σχεδίων σκαφών του 1840 με τίτλο “Atlas du Genie maritime”,^[10] εκεί υπήρχε η αποτύπωση του "Mosquidobid", με τον προσδιορισμό «αμερικανή Γολέτα». Κι αυτή η καταγραφή θα μπορούσε να προστεθεί στον κατάλογο των υπολοίπων γενικών στοιχείων, αν το προσεκτικό μάτι συνεργάτη του naftotopos, δεν πρόσεχε τη σημείωση στα Γαλλικά στο επάνω αριστερό μέρος της σελίδας, με καλλιγραφικά γράμματα. Σε μετάφραση: «Κοινοποιηθέντα το 1836 από τον ναυπηγό κο Τομπάζη».

Πώς! το «Τομπάζης», ένα όνομα άμεσα συνδεδεμένο με τη γολέτα «Τερψιχόρη», επάνω σε αποτύπωση σχεδίων του “Lynx” - "Mosquidobid"; Και μάλιστα τα σχέδια να έχουν δοθεί από τον Τομπάζη στον συντάκτη της συλλογής-Άτλαντα των σκαφών!

Εκείνη τη στιγμή, η σκέψη όλων μας στράφηκε μάλλον σε ένα διαφαινόμενο και έντονα επιθυμητό συμπέρασμα, παρά σε κάποιο προσεκτικά τεκμηριωμένο. Ωστόσο μετά τον ενθουσιασμό, αποφασίσαμε να δούμε αυτό το νέο στοιχείο με περισσότερη ψυχραιμία και τί ακριβώς θα μας έδινε μία νέα έρευνα, που μόλις άρχιζε. Ξεκινώντας από το έτος 1836 και μελετώντας τα βιογραφικά των οικογενειών Τομπάζη, γρήγορα έγινε αντιληπτό πως ο αναφερόμενος σ’ αυτήν «ναυπηγός Τομπάζης», ήταν ο γιος του Ιακώβου Τομπάζη, ο Γεώργιος, γεννημένος το 1809. Τα αδέλφια Ιάκωβος και Μανόλης είχαν ήδη αποβιώσει  το 1829 & 1831 αντίστοιχα.

Συνοπτικά, είχε σπουδάσει ναυπηγός στην Αγγλία στο ναυτικό σχολείο του Portsmouth^[11]. Επέστρεψε στην Ελλάδα και το 1835 εντάσσεται-(διορίζεται)^[12] και σταδιοδρομεί στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Το 1836, έτος κοινοποίησης των σχεδίων του "Mosquidobid" για την σύνταξη του “Atlas”, βρίσκεται διευθυντής^[12] του οπλοστασίου του Πόρου όπου και ναυπήγησε αρκετά πλοία. ^[13]

Τώρα είχαμε περισσότερες από μία εκδοχές για την κατοχή-διάθεση των σχεδίων του "Mosquidobid" από τον Γ. Τομπάζη. Μία θα μπορούσε να είναι ότι, λόγω της θέσης και της ιδιότητας του στο οπλοστάσιο Πόρου, είχε πρόσβαση στο αρχείο του ναυστάθμου και σε σχέδια σκαφών. Και μία άλλη, ότι ίσως τα σχέδια αυτά να ήταν μέρος της προσωπικής του συλλογής, είτε από την θέση του στο ναυτικό σχολείο του Portsmouth, είτε κι ως πατρική κληρονομιά. Όμως κάθε εικασία και διαδρομή έρευνας σε αυτή την κατεύθυνση, δεν μας έδωσε απάντηση, ενώ και μία νέα βασική απορία μας παρέμενε. «Γιατί ο συντάκτης^[14] στη συλλογή-Άτλαντα σκαφών, να περιλάβει τα σχέδια του "Mosquidobid" κοινοποιηθέντα από τον Γ. Τομπάζη κι όχι από τα Αρχεία του “Royal Dockyard” στο Portsmouth.»; Θεωρήσαμε ότι αυτός ο γρίφος ήταν θέμα ιστορικού, ενώ εμείς επιζητούσαμε την επιβεβαίωση ή μή, της υποψίας μας για ενδεχόμενη σχέση των σχεδίων του "Mosquidobid", στην κατασκευή της γολέτας «Τερψιχόρη».

Γνωρίζοντας για το ερευνητικό πνεύμα των αδελφών Τομπάζη, θεωρήσαμε ως αρκετά πιθανό να γνώριζαν και να είχαν αγοράσει τα σχέδια του "Mosquidobid", πριν την κατασκευή της. Ακόμη ίσως σε κάποια ταξίδια τους στην Τουλόν ή στην Μασσαλία, να είχαν συναντήσει το σκάφος και να είχαν ενδιαφερθεί. Αναζητώντας συνεχώς περισσότερα στοιχεία για να συνδέσουμε τα δύο σκάφη ή έστω την «Τερψιχόρη» με τις αμερικανικές γολέτες της εποχής, η ξένη Ιστορική βιβλιογραφία επιβράβευσε την επιμονή μας. 

Διαβάζοντας το «Sketches of the War in Greece», βρήκαμε μία συνέντευξη του Μανόλη Τομπάζη στον ιδιώτη ανταποκριτή Philip James Green^[15] τον Οκτώβριο του 1821 όπου σε μετάφραση λέει: ότι ήταν ο πρώτος που απέκτησε ένα μοντέλο αμερικανικού σκάφους κι από το οποίο οι συμπατριώτες του κατασκεύασαν τα δικά τους, τα οποία στην συνέχεια μετατράπηκαν σε πολεμικά.

Συνδυάζοντας τώρα όλα τα προηγούμενα, η υποψία μας μετατράπηκε σε βάσιμη πεποίθηση κι έτσι αποφασίσαμε να συγκρίνουμε τα στοιχεία που είχαμε όχι μόνο για τα δύο σκάφη, αλλά και μέ όσο το δυνατόν περισσότερες αμερικανικές Γολέτες της εποχής. Θέλαμε να διαπιστώσουμε κατά το δυνατόν ασφαλέστερα, αν και ποιά σχέση υπήρχε μεταξύ τους και της γολέτας «Τερψιχόρη». Έχοντας λοιπόν γνωστά για την «Τερψιχόρη», μόνο το μήκος της καρίνας 30 πήχες (27,50μ.) και το τονάζ 250 τόνους^[16], διεξάγαμε συγκρίσεις μέ ένα σύνολο οκτώ (8) άλλων σκαφών (Γολετών) που περιλαμβάνονταν στην βιβλιογραφία του Howard I. Chapelle,^[7] καταφέρνοντας έτσι να εξάγουμε τα μετρικά της στοιχεία, αρχικά σε πόδια, μετατρέποντας τα στην συνέχεια σε μέτρα.^[17-18]

Από το αποτέλεσμα της παραπάνω διεργασίας, συμπεράναμε, πως η «Τερψιχόρη» θα πρέπει να τηρούσε μεν την ίδια αναλογία μήκους κουβέρτας με το μέγιστο πλάτος (1/4) με τις αμερικανικές γολέτες, έχοντας όμως διαφορά στο μήκος της καρίνας (μεγαλύτερο), θα είχε το πλωριό ποδόσταμο με μικρότερηκλίση. Και πράγματι αυτό απεικονίζεται διακριτά ως διαφορά στους ζωγραφικούς πίνακες κι επομένως αυτό στην πραγματική της μορφή, θα την καθιστούσε και πλατύτερη στην πλώρη. Αυτό σήμαινε τελικά για εμάς, ότι το σκάφος δεν ήταν κατασκευασμένο με βάση τα σχέδια του "Mosquidobid", το οποίο διέθεται στενότερη πλώρη (μεγάλο λάτζο πλώρης), κι επομένως και καταληκτικά, το στοιχείο του ονόματος του Τομπάζη στο σχέδιο του, δεν αποτελούσε απαραίτητα σύνδεση των δύο σκαφών. Θεωρώντας πλέον ότι αντίστοιχα οι «Τομπάζηδες» είχαν λάβει υπόψη τους αρκετά σχέδια γολετών για την κατασκευή της «Τερψιχόρη», και απορώντας για ποιό λόγο αποφάσισαν να υιοθετήσουν την εκδοχή με πλατύτερη πλώρη, καταλήξαμε στο παρακάτω συμπέρασμα ως περισσότερο πιθανό.

Από την αρχή μας είχε κάνει εντύπωση, όπως σε ιστορικούς και λαογράφους, η αναφορά στο «μεγάλο» κανόνι στην πλώρη της γολέτας «Τερψιχόρη». Συλλογιστικά λοιπόν, ως η πλέον σχετιζόμενη εξήγηση, φαίνεται να είναι, πως στην πλώρη του σκάφους έπρεπε να υπάρχει χώρος για αυτό το όπλο και τους υπηρέτες του (ομοχειρία). Θεωρήσαμε δεδομένο, πως το καινοτόμο κι ερευνητικό πνεύμα των «Τομπάζηδων», με στόχο πάντα το «επί το βέλτιον μεταρρυθμίσεις είτε των Υδραίικων πλοίων, είτε του είδους του βίου», ^[20] δεν θα άφηνε χωρίς διερεύνηση κι αυτήν την επιλογή του οπλισμού της. 

Όταν καταγράφεται πως «Το συνηθέστερον χρησιμοποιούμενον προς οπλισμόν των Ελληνικών Πλοίων διαμέτρημα πυροβόλων ήτο 12 λίτρων, μερικά όμως πλοία έφερον και πυροβόλα 18 λίτρων»,^[19] η επιλογή ενός τέτοιου όπλου, μάλλον αποτέλεσμα γνώσης και σχεδίου θα πρέπει να ήταν. Αρχικά θέλοντας να εξετάσουμε αν πράγματι το όπλο είχε τοποθετηθεί στο σκάφος με την έναρξη του αγώνος, στραφήκαμε σε πρώιμες καταγραφές και απομνημονεύματα ιστορικών και ναυμάχων, αναφερομένων στην πρώτη ναυτική αντιπαράθεση, στην οποία έλαβε μέρος η «Τερψιχόρη». Κι αυτή ήταν η πυρπόληση της Τουρκικής ναυαρχίδας στην Ερεσό της Λέσβου, την 24η ή 27η Μαΐου του 1821. Σύμφωνα λοιπόν με τις καταγραφές των Ν.Κοτζιά, Κ.Νικόδημου και Δ.Γ.Παπανικολή^[21], η Γολέτα του Τομπάζη (Ιακώβου) ρυμουλκήθηκε για να προσβάλει το Τουρκικό σκάφος με «πεπυρακτωμένες σφαίρες» και ως «η μόνη φέρουσα στην πλώρη πυροβόλο 48 λιβρών». 

Έχοντας τώρα τεκμηριώσει, τη χρονική παρουσία του όπλου στο σκάφος, στραφήκαμε στη συνέχεια, στην έρευνα του τύπου και της προέλευσης του πυροβόλου των «48 λιτρών», ώστε να αποδοθεί κι αυτό σωστά. Κι εδώ ήταν που αναλώσαμε πολύ χρόνο σε έρευνα, όχι μόνο λόγω έλλειψης πηγών, αλλά και πολλών αντιφατικών ιστορικών καταγραφών. Αρχικά η έρευνα μας έδειξε πως το πυροβόλο των 48 λίτρων ως Γαλλικό ναυτικό όπλο, είχε καταργηθεί ως δύσχρηστο από το 1700.^[22]

Ωστόσο, χρησιμοποιούνταν ακόμα από τον Τουρκικό στόλο^[23] (σε μεγάλα σκάφη), αλλά και σε παράκτιες οχυρώσεις.^[22] 

Η προέλευση λοιπόν ενός τέτοιου όπλου και πρίν την έναρξη του Αγώνα, θα μπορούσε να θεωρηθεί είτε ως αγορά από την Γαλλία (την οποία οι «Τομπάζηδες» επισκέπτονταν συχνά), είτε ως προϊόν χρηματισμού κάποιου Τούρκου φρουράρχου, φαινόμενο όχι ασυνήθιστο προεπαναστατικά (bahşiş =Μπαξίσι).^[24]

Σεό,τι αφορά δε την τοποθέτηση ενός "μεγάλου όπλου" σε ένα μικρό σκάφος, θεωρούμε πως προκρίνεται η θέση της υλοποίησης, της αντίστοιχα καινοτόμου για την εποχή ιδέας του Γάλλου αξιωματικού πυροβολικού Paixhans. Κατά την άποψη του, η κατασκευή μικρών σκαφών οπλισμένων με πυροβόλα μεγάλων διαμετρημάτων, θα ήταν αρκετά ισχυρά για να καταστρέψουν και τα πιό βαριά εξοπλισμένα υψηλόπλευρα σκάφη.^[25]

Συνεχίζοντας την έρευνα κι αντιμετωπίζοντας τις αντιφατικές περί του όπλου αναφορές ιστορικών και μαρτυριών, αρχίσαμε να αμφιβάλουμε τόσο για τον τύπο του όπλου και το διαμέτρημα του, όσο ακόμα και για την θέση του στο σκάφος. Έτσι συναντήσαμε την καταγραφή των φιλελλήνων συμπολεμιστών Tomas Gordon^[26] και Hasting^[26] και την αναφορά τους ως «καρονάδα 48 pdr», το διαμέτρημα των 68 λίτρων από τον Γούδα^[27] ακόμα και την θέση του όπλου τοποθετημένο στην μέση του σκάφους κατά τον «αυτόπτη μάρτυρα» Πέτρο Μέγγου^[28]. 

Η εκδοχή της καρονάδας, αν και φαίνεται ως μία περισσότερο πρακτική και αποδεκτή επιλογή για την εποχή, η υιοθέτηση της συναντά το εμπόδιο όπου, αν και τα μεγαλύτερα διαμετρήματα αγγλικής καρονάδας της εποχής, ήταν 42λιβ και 68λιβ (HMS Victory) δεν αναφέρεται κάπου η χρήση-ύπαρξη καρονάδας 48λιβ.

Ωστόσο εξετάζοντας την μαρτυρία του κ.Νικόδημου^[21] κατά την οποία η «Τερψιχόρη» έφερε «επί της πρώρας οβούζιον πυροβόλον των τεσσαράκοντα οκτώ λιτρών», κι ενώ στο λεξικό της εποχής^[29] το «Μπούζι», είναι η ελληνική ερμηνία-απόδοση της καρονάδας, οδηγηθήκαμε στο Γαλλικό ναυτικό «Obusier de vaisseau» των 36λίτρων και στο Ισπανικό «Obus» του οποίου μία από τις βελτιωμένες εκδοχές από τον Francisco Javier Rovira^[30], ήταν αυτή των 48λίτρων (1805 ναυμαχία Τραφάλγαρ).^[30]

Χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες, για το αν αυτό ήταν η περιγραφή του Hastings ή και η επιλογή των Τομπάζη, καθόσον το 1821 υπήρχαν αρκετά βελτιωμένες καρονάδες για να επιλέξουν, θεωρούμε πως έστω και κατά περίπτωση προσωπικής ερμηνείας, είχαμε μία εξήγηση. Τελικά συνυπολογίζοντας όλες τις αναφορές και μην έχοντας καταγραφή και υπόδειγμα καρονάδος 48λιτρων, αποφασίσαμε την μοντελιστική απόδοση του όπλου κι όπως αυτή περιγράφεται από τους έλληνες πρώιμους ιστορικούς-ναυμάχους.

Γεγονός είναι πως οι Τομπάζηδες έχουν κάποιο λόγο, που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν ένα τέτοιο όπλο στα νερά του Αιγαίου, όμως οφείλουμε να επισημάνουμε πως κατά την έρευνα μας, δεν βρέθηκε κάποια αναφορά σε εντυπωσιακό αποτέλεσμα του όπλου.

Κάποιος θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι ο Ιάκωβος (ως ενωρίς μυηθείς στην Φιλική Εταιρεία το 1818), μπορούσε να εκτιμήσει το τί θα ακολουθούσε τα επόμενα χρόνια και φρόντισε να προετοιμάσει το σκάφος. Και κάποιος άλλος, διαβάζοντας τον διαφορετικό χαρακτήρα του Μανόλη (ως δραστήριο και επιχειρηματικό πνεύμα) θα μπορούσε να δει ακόμα και βλέψεις κέρδους, μέσω της διαδεδομένης τότε πειρατείας και στην οποία το σκάφος πράγματι φαίνεται να εμπλέκεται.^[31] Σημασία έχει ότι η Επανάσταση του 1821, βρίσκει το σκάφος ετοιμοπόλεμο κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μία λαμπρή ιστορική διαδρομή, αλλά δυστυχώς όχι κι ένα αντάξιο τέλος. Η «Τερψιχόρη» καταστράφηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1827 στην Γραμβούσαν από ατύχημα, «έξ αναφλέξεως τής πυριτιδαποθήκης του».^[32]

Ολοκληρώνοντας αυτή μας την προσέγγιση, προσπαθήσαμε να ερευνήσουμε την προέλευση και τον σχεδιασμό της γολέτας «Τερψιχόρη», μέσα από περιορισμένες ιστορικές πηγές, υιοθετώντας λογικούς συνειρμούς και στηριζόμενοι πάντα σε τεκμηρίωση. Πέραν όμως από το αποτέλεσμα, αυτό που πραγματικά απολαύσαμε, ήταν η διαδρομή της αναζήτησης την οποίας ελπίζουμε ν’ απολαύσετε το ίδιο, μαζί με το μοντέλο.

Ευχαριστούμε

• Σύνταξη-επιμέλεια άρθρου: Αθανάσιος Γιαννίκος 
• Ερευνητική ομάδα: Αθανάσιος Γιαννίκος, Γιώργος Μπουζούνης
• Κατασκευαστής μοντέλου: Γιώργος Μπουζούνης

 

Επισκεφθείτε τη σελίδα μας με το συναρπαστικό μοντέλο της γολέτας «Τερψιχόρη» του Γεωργίου Μπουζούνη

Βιβλιογραφία -Πηγές

1. «Υδραίοι πρόδρομοι και ναυμάχοι» (Δημ. Λισμάνη Αντ/ρχου ε.α /σελ. 20-172)
2. Εκδόσεις Περισκόπιο / σελ. 30
3. Χρυσά Ισπανικά τάλληρα ή κολωνάτα . Το 1818 στο Ιόνιο κράτος καθορίστηκε η ισοτιμία των ισπανικών τάλληρων και διατιμήθηκαν προς 6 γρόσια και 20 παράδες. «Νομίσματα Επτανήσου πολιτείας και Ιονίου κράτους» (Ν. Μοσχονάς /σελ. 104)
4. Η ακριβής ημερομηνία μάλλον αναφέρεται στην ημερομηνία καθέλκυσης.
5. Karl Heinz Marquardt
6. Daniel Mark Brown
7. Howard Chapelle /σελ. 83
8. “Letter of marque”: Ήταν μια κυβερνητική άδεια στα χρόνια των ιστιοφόρων (1571–1862), που επέτρεπε σε ένα ιδιωτικό πρόσωπο, γνωστό ως privateer ή κουρσάρο, να επιτεθεί και να συλλάβει τα σκάφη ενός έθνους που ήταν σε πόλεμο με τον εκδότη της άδειας. https://en.wikipedia.org/wiki/Letter_of_marque
9. «British Warships in the Age of Sail 1793 – 1817» (Rif Winfield /σελ. 368)
10. “Atlas du Genie maritime” (Τρίτη έκδοση του A. Campagnac /σελ.37). Την αρχική έκδοση του Άτλαντα το 1830 (αγνώστου εκδότη) ακολούθησαν άλλες τρείς επανεκδόσεις-συμπληρώσεις 1837-1840-1850 https://www.worldcat.org/title/atlas-du-genie-maritime/oclc/918721730/editions?referer=di&editionsView=true
11. Αδελφοί Ιάκωβος και Μανώλης Τομπάζης : Συμβολή εις την ιστορίαν της Εθνικής παλιγγενεσίας (Ιάκωβος Τομπάζης /σελ.385 Αλληλογραφία (Royal Naval College and the School for Naval Architecture)
12. Εφημερίδα της κυβερνήσεως Βασίλειον της Ελλάδος 1835 αρ. 9 Διορισμοί
13. UNITED SERVICE MAGAZINE Naval and Military journal 1842. p a r t II». /σελ. 78
14. Η 2η έκδοση του “Atlas du Genie maritime” το 1837, έγινε πιθανότατα απο κάποιον M. Bonard (RAPPORT SUR LE MATÉRIEL DE LA MARINE PRÉSENTÉ A M. LE VICE-AMIRAL DE ROSAMEL, MINISTRE SECRÉTAIRE D'ÉTAT AU DÉPARTEMENT DE LA MARINE ET DES COLONIES / σελ. 80)
15. «Sketches of the War in Greece» (Private Correspondence Philip James Green, Esqr. late British Consul for the Morea, with Notes by R. L. Green, Vice-Consul. Lon don. 1827 /σελ. 67)
16. «Συλλογή Μονογραφιών της Ν. Επιθεώρησης» μέρος Β /σελ.172-174
17. «Έρευνα επι των Ναυπηγικών δεδομένων των Ελληνικού τύπου σκαφών» (Αν. Αντωνίου Ναυπηγού-Μηχανολόγου-Ε.Μ.Π. /σελ. 49 ).
18. Περί εξαρτισμού των πλοίων (Γεωργίου Κοτσοβίλη 1919 /σελ.8
19. «Η Αναβίωσις της Θαλασσίας μας δυνάμεως κατά την Τουρκοκρατίαν» Κ. Α. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ Ναυάρχου ε.α. (Ο οπλισμός των Πλοίων, σελίς 349)
20. «Βίοι Παράλληλοι » (Αναστάσιος Γούδας Τόμος Δ΄ 1871 /σελ.354-358)
21. 1. ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΙΣ Των εν τη Σ. Τρικούπη ιστορία περί των Ψαριανών πραγμάτων, ιστορουμένων υπό Ν. Κοτζιά σελ 13.
    2. Απομνημονεύματα εκστρατειών και ναυμαχιών του ελληνικού στόλου συνταχθέντα υπό Κωνσταντίνου Νικοδήμου σελ 7.
    3. Βίος Δ. Γ. Παππανικολή εκ Ψαρρών υπό Γεωρ. Κ. του Παπασλιώτου σελ.10
22. French Fortifications 1715-1815:An Illustrated History by Jean-Denis σελ.127
23. La flotte de guerre Ottomane au milieu du XVIIIᵉ siecle Daniel Panzac.
24. Σύντομη Μελέτη της Νεοελληνικής Ιστορίας/ Κεφ 2ο . Γιάννη Ζέβγου
25. Nouvelle force maritime by Henri-Joseph Paixhans (end of 1820)
26. 1. History_of_the_Greek_Revolution-2 / TOMAS-GORDON σελ.47-487
    2. Commander of the Karteria: Honoured in Greece unknown at home. Maurice Abney-Hastings σελ. 215
27. Βίοι Παράλληλοι των επί της Αναγεννήσεως της Ελλάδος Διαπρεψάντων Ανδρών. / Υπό Αναστασίου Ν. Γούδα σελ.358
28. Narratives of a Greek soldier by Petros Mengus 1830 σελ.209 (Από τη Σμύρνη στην Ελλάδα του 1821)
29. Glossaire Nautique 1848 (σελ. 1024)
30. 1. http://www.histarmar.com.ar/InfHistorica/ArtilleriadeMarina/8-obuseros.htm (Σχέδιο)
    2. Armamento que portaban los buques de la Real Armada Por Juan García
    3. Artilleria de antecarga lisa de ordenanza en la Armada 1728-1872 (Juan L. Calvó)
31. 1. «Ο Εμ. Αντωνιάδης και τα περί αναμείξεως του εις την πειρατείαν». (Δεσπ. Κατηφόρη)
    2. Allgemeine_Zeitung 1828 Νο 74
32. 1. Το Lynx -"Mosquidobid" πουλήθηκε την 13 Ιαν 1820, πιθανότατα για καταστροφή (scrap).
    2. 1. Ιστορία των επαναστάσεων της Κρήτης του Ιωάννη Κονδυλάκη σελ.682,
    3. 2. Piracy in the Levant, 1827-8 by Codrington, Edward, σελ.290

Κανείς δεν ήθελε να είναι παραβάτης των Σπονδών αλλά η κατάσταση ήταν τεταμένη και αρκούσε μια σπίθα για να ξεσπάσει η σύγκρουση. Η αφορμή δόθηκε το 435 π.Χ. από μια πρώην Κορινθιακή αποικία, το νησί της Κέρκυρας.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΑΝ TO ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ!
Η σύγχρονη ιστορία του Δίολκου αγγίζει το απίστευτο. Το μοναδικό αυτό μνημείο δεν διαφυλάχθηκε ποτέ, πέρα από μια υποστήλωση μερικών λίθων του μετώπου της διάβρωσης που έγινε τον περασμένο Μάρτιο, όταν ήδη δύο Εισαγγελείς και το Σώμα Επιθεωρητών και Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης είχαν αρχίσει να ερευνούν το θέμα.

« * Κάποτε πρέπει να στήσωμε μνημείο στον Αγνωστο Αρχαιολόγο ο οποίος σώζει την Ιστορία του τόπου »

1. Την περασμένη βδομάδα, σε μια απ' τις αρχαιοτεχνικές εκδρομές που οργανώνει η Εταιρία Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας (ΕΜΑΕΤ), ήμασταν σ' ένα απ' τα δυό λιμάνια της Αρχαίας Κορίνθου στο λιμάνι του Λεχαίου. 

Αρχαίο λιμάνι και σκάφη που χρονολογούνται από τον 3ο αι. π.Χ. ως τον 5ο αι. μ.Χ. αποκαλύφθηκαν στην Πίζα της Ιταλίας. Ποια σχέση μπορεί να έχει ένας σύγχρονος σιδηρόδρομος με 16 αρχαία πλοία; Προφανώς καμία. 

Από τα πολύ παλιά χρόνια, ο Κόλπος του Ναυαρίνου ήταν ένα ιδιαίτερα προστατευμένο φυσικό λιμάνι, και εξυπηρετούσε τον ανεφοδιασμό των πλοίων που έκαναν πολυήμερα ταξίδια από τη μια άκρη της Μεσογείου στην άλλη. Σε αυτό τον κόλπο, τον Οκτώβριο του 1827, είχε συγκεντρωθεί η δύναμη του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, που αριθμούσε περίπου 90 καράβια. Στις 20 Οκτωβρίου, οι ναυτικές δυνάμεις της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, ενεπλάκησαν σε ναυμαχία με τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο, καταστρέφοντας μέσα σε λίγες ώρες τα 2/3 της δύναμής του.

Σκάφη με μακρόχρονη παρουσία στις θάλασσες μας, τελευταία δείγματα της ξυλοναυπηγικής τέχνης, έμελε να χαθούν στις μέρες μας, σε αντίθεση με άλλες χώρες που κρατούν τη ναυτική τους παράδοση ζωντανή. Σκάφη που τα αποκαλούσαν αλαμάνα, σαντάλα, μπιγιαντές, μπες τσιφτές, καΐκι του γρίπου, ήρθαν στην κυρίως Ελλάδα και στην πόλη μας μαζί με τους πρόσφυγες. Φωτογραφίες – μετά το 1923 – δείχνουν αυτά τα σκάφη, από τη Β. Ελλάδα μέχρι την Καλαμάτα.

 (Συμπεριλαμβάνεται επικαιροποιημένη αναφορά)

Πάει καιρός που στο βιβλίο του Κοτσοβίλλη «Περί εξαρτισμού των πλοίων» διάβασα για την ιστιοφορία που επιγράφεται ως Μπελού ή Σακκουλέβα και δίδεται περιγραφικά η εικόνα, όπου ένα σκάφος φέρει ιστιοφορία σακκολέφης (ιστίο) και φλόκο, αλλά με διαφορές. 

Στα νερά του Ευβοϊκού έπεσε αργά το απόγευμα του Σαββάτου 7 Οκτωβρίου 2017, το τσερνίκι ΜΕΔΩΝ ΠΛΕΙΟΝΗ. Πρόκειται για ένα πιστό αντίγραφο παραδοσιακού σκάφους, ο τελικός σχεδιασμός του οποίου έγινε με βάση σχέδια του 1838 και το οποίο κατασκευάστηκε με παραδοσιακή τεχνική από τον ναυπηγό Νικόλα Βλαβιανό και την ομάδα του στο ναυπηγείο «Νεώσοικος».

Αγαπητοί φίλοι, ο naftotopos.gr εκτιμώντας το μεράκι και την προσπάθεια των φίλων της παραδοσιακής μας ναυπηγικής, σας παρουσιάζει το μοντέλο του Μαυρίδη Διαμαντή από τον Σταυρό Θεσσαλονίκης.

Αγαπητοί φίλοι, σας παρουσιάζουμε σήμερα την κατασκευή ενός φίλου του naftotopos, του Νίκου Δραγούμη, που αφορά σε ένα μοντέλο κωπήλατου Υδραίκου βαρκαλά που το χρησιμοποιούνταν στην Ύδρα ώς γυαλάδικη βάρκα καί ως σπογγαλιευτικό.

Αγαπητοί φίλοι, ως μία από τις παράλληλες αλλά λιγότερο προβαλλόμενες δραστηριότητες μας, σας παρουσιάζουμε το άρθρο "Traditional Boats of Greece" (Παραδοσιακά σκάφη της Ελλάδος) και στο οποίο ο αρθρογράφος (Nic Compton) κρίνει απαραίτητο να μνημονεύσει την συμβολή του naftotopos.gr στην διατήρηση της Ναυτικής μας κληρονομιάς, αλλά και μελών της ομάδος μας, στην συγγραφή του άρθρου.

Οι Σπέτσες ένα μικρό νησί στο σταυροδρόμι του Αργολικού, ναυτικός σταθμός ανά τους αιώνες, ακολούθησε την πορεία και την εξέλιξη της κοινής μοίρας των θαλασσινών τόπων. Αυτό που έκανε τις Σπέτσες να ξεχωρίζουν από τους άλλους τόπους, είναι το πλούσιο πευκόδασός τους. Σε αντίθεση με τη γύρω περιοχή του Αργολικού, αλλά και το Αιγαίο. 

Η ναυπηγική και οι συγγενείς προς αυτήν δραστηριότητες -ναυτικοί, καπεταναίοι, έμποροι- ασκήθηκαν συστηματικά από τους Σκοπελίτες ανάλογα με τις διεθνείς και τοπικές συνθήκες που επικρατούσαν στο νησί σε κάθε ιστορική περίοδο. Η μελέτη της ιστορίας του νησιού κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει να επιδείξει έναν μεγάλο αριθμό τεχνιτών και λαϊκών καλλιτεχνών, οι δραστηριότητες και η παρουσία των οποίων σφραγίζει την ταυτότητα του νησιού και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ιστορία του.

Η ναυπηγική τέχνη, τόσο παλιά όσο κι ο κόσμος, άκμασε στη Σάμο από τα αρχαία χρόνια, για να μας παραδοθεί ξαναγεννημένη σαν αναγκαιότητα τον 18ο αιώνα. Οι νησιώτες, αρνούμενοι για αιώνες τη θάλασσα από το φόβο των πειρατών και το δέος του αγνώστου, ξαναεπιστρέφουν και αφήνονται στην κουβαλήτρα περιπέτειά της.

Ένα καΐκι από τη Μικρασιατική καταστροφή. Πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη ήρθε ο Μιχαήλ Σαπουντζόγλου στην Καλαμάτα το 1922. Ψαράς στη Θάλασσα του Μαρμαρά ήταν. Το μόνο που πήρε μαζί του στην Ελλάδα ήταν ο μπιγιαντές του, το καΐκι του. Από το ψάρεμα, ανάστησε το γιο και τις τρεις κόρες του, στα προσφυγικά της Ανάληψης. Δεκαέξι πεζότρατες λέγεται πως έφτασαν στην Καλαμάτα, μετά τη...

Αποτελεί πολύ δύσκολο εγχείρημα να προσπαθήσεις να καταλάβεις και να κατατάξεις σε κατηγορίες τους τύπους των ιστιοφόρων που έπλεαν στις ελληνικές θάλασσες και κατ' επέκταση στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.

Υπάρχει ένα μικρό νησί στο ΝότιοΑνατολικό Αιγαίο που πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν για την φυσική ομορφιά του και την νεοκλασική αρχιτεκτονική των κτιρίων του. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν, είναι ότι το νησί υπήρξε το κέντρο της Ελληνικής σπογγαλιείας. Για το σκοπό αυτό, και παρά την μικρότητα του, στα ναυπηγεία του  κατασκευάζονταν συγκεκριμένο είδος πλοίων και μοναδικά στο κόσμο. Αυτό το νησί είναι η Σύμη και το μοναδικό σκάφος της ονομαζόταν Συμιακή Σκάφη.

Αποτέλεσαν αχώριστους συντρόφους και εργαλεία των Ελλήνων για χιλιάδες χρόνια. Τα παραδοσιακά πλοία αποτέλεσαν μάρτυρες και εκπροσώπους της Ιστορίας, του Πολιτισμού και της καθημερινής ζωής των Ελλήνων. Σήμερα, τα σκάφη αυτά, τεκμήρια της ελληνικής ναυτικής παράδοσης, κινδυνεύουν με αφανισμό.

Το περαματάκι "ΣΟΥΛΤΑΝΑ", είναι ένα αρκετά νέο ξύλινο παραδοσιακό σκαρί. Χτίστηκε μόλις το 2002 από τον Γρηγορη Γρηγορίου, γνωστός με το παρατσούκλι "καζαμίας", στο καρνάγιο του Παναγιώτη Ψαραδελλη στη Σκάλα Καλλονής της νήσου Λέσβου (Μυτιλήνη). 

Μία απαραίτητη κατά την άποψή μου αναδημοσίευση, έστω και εάν είναι αργά για το συγκεκριμένο παραδοσιακό σκαρί που θα διαβάσετε παρακάτω. Πρίν από αυτό βρέθηκαν άλλα πολλά στη θέση του. Μετά πήραν άλλα και άλλα σειρά, μέχρι που φθάσαμε στο σήμερα... και σίγουρα θα περιμένουμε και άλλα, όσο θα υπάρχουν ακόμη παραδοσιακά σκαριά.

"Τα φώτα μη σε κλέβουνε των πλοίων των μεγάλων...
αυτή για μας είναι η ζωή, η άλλη είναι των άλλων"

Η απαρχή της πραγματοποίησης ενός ονείρου παιδικού. Πάνε σχεδόν δέκα χρόνια που γνώρισα τον Πάνο, ναύτη στο Αιγαιώτισσα ΙΙ τότε. Μια από τις πρώτες κουβέντες που είχαμε ήταν για το όνειρο το παιδικό του: κάποτε να φτιάξει ένα σκαρί ξύλινο σαν τα παλιά τα πειρατικά, με πλώρη περήφανη καραβόσκαρου, μπαστούνι να σημαδεύει τον ουρανό, πρύμη καραβέλας με σκαλιστά πολλά και ακρόπρωρα.

Οι βάρκες των ελληνικών λιμνών και λιμνοθαλασσών αποτελούν πρωτόγονα κατασκευάσματα που δεν υπακούουν, σε καμιά σχεδόν περίπτωση, στους κανόνες της ναυπηγικής τέχνης. Οι κατασκευαστές τους - απλοί μαραγκοί, αγρότες ή ψαράδες των παραλιμνίων περιοχών - δεν έχουν καμιά ουσιαστική επαφή με το θαλασσινό στοιχείο και τις απαιτήσεις του.

Είναι κάποιοι από τους λιγοστούς πια τεχνίτες παραδοσιακών ξύλινων σκαφών. Οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται καραβομαραγκοί. Για περισσότερες από δεκατρείς ώρες την ημέρα «φτιάχνουν καράβια και κάνουν όλη τη μαραγκοσύνη». Τα τρεχαντήρια τους είναι τα παιδιά τους και τη στιγμή της καθέλκυσης καθενός από αυτά η ψυχή τους ξεκινά κι ένα καινούργιο ταξίδι.

Τα πλωτά μέσα, μικρά ή μεγάλα, ήταν πάντα αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής και της οικονομίας κάθε ναυτικού τόπου. Εξυπηρετούσαν βασικές ανάγκες των ανθρώπων, όπως την επικοινωνία, τη μεταφορά αγαθών, την απόκτηση τροφής -κυρίως μέσω της αλιείας- και την εκμετάλλευση του θαλάσσιου φυσικού πλούτου. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ήταν καθοριστικά μέσα για τις πολεμικές -αμυντικές ή επιθετικές- συρράξεις στις παραθαλάσσιες περιοχές.

Για να κατασκευάσουν ένα σκάφος οι ναυπηγοί κατά τον 18° και 19° αιώνα έπρεπε πριν από όλα να εξασφαλίσουν την κατάλληλη ξυλεία. Τα ξύλα τα έκοβαν το χειμώνα. Η καλύτερη εποχή ήταν ο Ιανουάριος όταν το φεγγάρι ήταν γεμάτο, γιατι τότε μόνο τα δένδρα είχαν όλους τους χυμούς στον κορμό τους. Οι ξυλοκόποι που έκοβαν τα ξύλα για τα ναυπηγεία, είχαν ιδιαίτερες γνώσεις για τα σχήματα τους και για τον τρόπο που έπρεπε να κοπούν.

Σήμερα, μια που μπήκε και επίσημα το καλοκαίρι, θα παραμείνουμε στις θάλασσες και στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας. Αφορμή, όχι ο καιρός, αλλά η σπουδαία έρευνα του Τάσου Αυγερινού, καταξιωμένου δημοσιογράφου (χρόνια συνάδελφου στον «Ρ») και λογοτέχνη, για την ιστορία και τους αγώνες των Μικρασιατών που σύνδεσαν τη ζωή τους με τη θάλασσα. Στο καινούριο του βιβλίο «Με τα πανιά και τα κουπιά», ο Τ. Αυγερινός μας παρουσιάζει την ιστορία των προσφυγικών καϊκιών στο Βόλο (εκδόθηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μικρασιατών «Το Εγγλεζονήσι»).

Δυο σημαντικές κατασκευές για την μελέτη της εξέλιξης της Ναυπηγικής. Η ναυπηγική την Αρχαία εποχή χαρακτηριζόταν από την τεχνική που έχει καθιερωθεί να ονομάζεται «SHELL FIRST» (πρώτα το κέλυφος) . Σύμφωνα με αυτή την τεχνική πρώτα στήνονταν η καρίνα με τα ποδοστάματα και στην συνέχεια άρχιζε το πέτσωμα με διαδοχικά μαδέρια εκατέρωθεν της καρίνας. 

Σκηνές εγκληματικές προβλήθηκαν, περιγραφές και μαρτυρίες ακούστηκαν που σε προσγειώνουν ανώμαλα στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα και αναρωτιέσαι τελικά για το πού ζούμε; ποιοι είμαστε; και ποιοι είναι αυτοί που καταστρέφουν το μέλλον μας; το μέλλον των παιδιών μας, διαγράφοντας έτσι απλά, αργά και βασανιστικά, αλλά και αρκετά προκλητικά θα έλεγα, το πλούσιο σε πολιτισμό και παράδοση παρελθόν μας; Για πόσο ακόμη;

Η παρακάτω "ανακοίνωση - πρόταση" βρίσκεται διαθέσιμη τόσο στο κόσμο αλλά κυρίως και στους αρμόδιους φορείς, τουλάχιστον από τις 15 Μαρτίου του 2007 όπου παραδόθηκε μέσω του Πολιτιστικού Ομίλου "Φίλοι των Παραδοσιακών Σκαφών" και στο naftotopos.gr

H ώρα για τη διάσωση της «ωραίας Eλένης» σήμανε... Eτσι, ένας σύγχρονος, άγνωστος «τρωικός πόλεμος» κάποιων ανθρώπων, που ξεκίνησε πριν από 8 χρόνια, για τη διάσωση τού σπάνιας ομορφιάς καϊκιού «Eλένη Π.», φτάνει στο τέλος του...

Η σχέση ενός ανθρώπου μ' ένα ξύλινο σκαρί αναδύει όλη τη ζεστασιά, τη μαγεία και την ελευθερία της θάλασσας.

ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ του Γιώργου Δημελά με τον «?γιο Νικόλαο», το ξύλινο καραβόσκαρο που έσωσε ο ίδιος από καταστροφή το 1989, την χαρακτηρίζει το πάθος και το μεράκι, σε όλη τους την υπερβολή. Άλλωστε, ο «Άγιος Νικόλαος» είναι ένα απο τα τρία πλοία που χαρακτηρίστηκαν, και επίσημα πλέον, από το υπουργείο Πολιτισμού ως «διατηρητέα μνημεία».

«Eίναι μεράκι να παίρνεις ξύλα από χάμω, να τα φτιάχνεις σκαρί και να το ρίχνεις στη θάλασσα». H Σύρα ή Σύρος είναι νησί με μεγάλη ναυτική παράδοση κι ένα από τα λίγα μέρη που έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ναυπηγείο ξύλινου σκάφους.

Είναι γνωστό πως η Ελλάδα υπήρξε μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ναυτική παράδοση. Κατά τους προηγούμενους αιώνες, το ελληνικό ξύλινο σκάφος, υπήρξε o πρεσβευτής του πολιτισμού αλλά κυρίως της ελληνικής ναυτοσύνης σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Πώς το χόμπι του ναυτομοντελισμού συνδέεται με τη διατήρηση της ξυλοναυπηγικής μας παράδοσης. Ο κ. Γιάννης Παντάκης μιλά για την αξιόλογη διαδικτυακή προσπάθεια που έχει στόχο την προβολή ενός μεγάλου κεφαλαίου του θαλασσινού πολιτισμού μας.

Κείμενο: Στέφη Αρέλη

Ο διαδικτυακός τόπος naftotopos.gr είναι μια ομολογουμένως εκπληκτική προσπάθεια θιασωτών της ελληνικής ναυτικής παράδοσης, η οποία έχει σκοπό να προβάλει την ναυτική Ιστορία της Ελλάδας και να την αναβιώσει στην σημερινή εποχή με μοντελιστικά εκθέματα. 

Ένα καθαρά ελληνικό site το οποίο προσφέρει πλούσιες πληροφορίες για την κατασκευή μοντέλων παραδοσιακών ελληνικών σκαριών. Φωτογραφίες, άρθρα και ιστορικά στοιχεία για σκάφη σε κλίμακα, καθώς και στοιχεία επικοινωνίας με τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτήν τη μορφή ναυπηγικής τέχνης, θα βρείτε στη συγκεκριμένη σελίδα, η οποία και αποτελεί την πληρέστερη μέχρι στιγμής ανάλογη προσπάθεια. Ο naftotopos βρίσκεται στη διεύθυνση: www.naftotopos.gr 

Εάν είστε νέο μέλος, ενδεχομένως να μην έχετε ακόμη ενεργοποιήσει το λογαριασμό σας μέσω του συνδέσμου μου σας έχει αποσταλεί μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος κατα τη διαδικασία της εγγραφής σας.

Εάν είστε παλαιό μέλος, καταρχήν, θα πρέπει να ελέγξετε οτι τα στοιχεία που δηλώνετε τώρα ως ψευδώνυμο και κωδικό, ταυτίζονται με τα στοιχεία που είχατε αρχικά δηλώσει κατα την εγγραφή σας.

Εάν δεν είστε σίγουρος/η οτι είναι τα σωστά, σας υπενθυμίζω ότι σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα σας είχε σταλεί (κατα τη διαδικασία της εγγραφής σας), στο οποίο περιέχονταν τα παραπάνω στοιχεία. Εάν τώρα το έχετε χάσει ή διαγράψει το ηλεκτρονικό μας μήνυμα, συμβουλευτείτε τη σχετική απάντηση (στην παρούσα ενότητα) ώστε να αποκτήσετε ένα νέο κωδικό πρόσβασης.

Υπεθυμίζουμε ότι σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα σας είχε σταλεί (κατα τη διαδικασία της εγγραφής σας), στο οποίο περιέχονταν τα στοιχεία εισαγωγής σας.

Εάν τώρα το έχετε χάσει το ηλεκτρονικό μας μήνυμα, δεδομένου ότι θυμάστε τουλάχιστον το ψευδώνυμο και την ηλεκτρονική διεύθυνση που είχατε δηλώσει κατα την εγγραφή σας, μπορείτε να επιλέξετε (στο σημείο που πληκτρολογείτε τα στοιχεία σας) τη φράση "Ξεχάσατε τον κωδικό σας;" όπου στη συνέχεια θα σας ζητηθούν τα παραπάνω στοιχεία, με στόχο να σας αποσταλλεί (μέσω e-mail) ένας νέος τυχαίος κωδικός.

Ακολούθως, με τη χρήση των νέων σας στοιχείων, κάνετε εισαγωγή και από το κύριο menu μπορείτε να αλλάξετε πλέον τον κωδικό σας με αυτόν που σας ικανοποιεί.

Εάν όμως δεν θυμάστε ούτε το ψευδώνυμο ούτε το κωδικό, μπορείτε να μας ενημερώσετε ώστε με βάση την ηλεκτρονική σας διεύθυνση, να διαγραφεί ο παλαιός λογαριασμός σας και να ξεκινήσετε εκ νέου μία νέα εγγραφή. 

Το site και το forum του naftotopos, αφορούν μέν στον ίδιο διαδικτυακό τόπο, αποτελούν δε δύο ξεχωριστά και ανεξάρτητα μηχανογραφικά περιβάλλοντα.

Για να αποκτήσεις πρόσβαση και στα δύο, θα πρέπει να κάνεις εγγραφή (registration) και εισαγωγή (login) και στα δύο.

Η διαδικασία εγγραφής που ακολουθείται και στα δύο είναι η ίδια, με ενεργοποίηση δηλαδή του λογαριασμού σου (από εσένα) μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος που αποστέλλεται στηνηλεκτρονική διεύθυνση που έχεις δηλώσει κατα την καταχώρηση της αίτησης εγραφής.

Έχει παρατηρηθεί οτι ορισμένοι φίλοι δεν μπορούν να ολοκληρώσουν της εγγραφή τους (ως νέο μέλος) τόσο στο naftotopos.gr (site) όσο και στο forum.

1. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αυτό οφείλεται στο γεγονός οτι κατα την συμπλήρωση των στοιχείων μας (διαδικασία εγγραφής) δεν συμπληρώνουμε σωστά την ηλεκτρονική μας διεύθυνση (e-mail). Δεδομένου ότι αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της εγγραφής μας, θα πρέπει να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή κατα την συμπλήρωση, διότι στη διεύθυνση αυτή θα μας αποσταλεί μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που θα περιέχει σύνδεσμο για την ενεργοποίηση του λογαριασμού μας.

2. Επίσης, κάποιες φορές το e-mail όπου σας αποστέλουμε για την ενεργοποίηση του λογαριασμού σας, αυτόματα από το μηχανισμό mail σας, καταχωρείται στην "ανεπιθύμητη αλληλογραφία" (βλ. SPAM), με αποτέλεσμα να μη τη βλέπετε. Σε αυτή την περίπτωση παρακαλούμε να αναζητήστε το μήνυμά μας εκεί και δηλώστε το ως "μή ανεπιθύμητη αλληλογραφία". Μέσω αυτού μπορείτε να ενεργοποιήσετε το λογαριασμό σας.

Όσοι φίλοι τώρα ενδεχομένως αντιμετωπίζουν σχετικό πρόβλημα, παρακαλώ να επικοινωνήσουν μέσω e-mail στη διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στο πλαίσιο της διασφάλισης μίας ποιοτικής αλλά και ουσιαστικής προβολής της ξυλοναυπηγικής μας ιστορίας και παράδοσης, με στόχο το φωτογραφικό αρχείο να αποτελεί επιπλέον μία βάση δεδομένων με σχετικές εικόνες και πληροφορίες, φροντίζουμε ώστε το υποψήφιο υλικό να περνά υποχρεωτικά από μία διαδικασία τεκμηριωμένης επιλογής, με συγκεκριμένα κριτήρια και πάντα σε συννενόηση και επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη τους. 

Στο πλαίσιο αυτό, εάν έχετε φωτογραφικό υλικό που εκτιμάτε οτι θα μπορούσε και επιθυμείτε να ενταχθεί στο φωτογραφικό αρχείο του naftotopos.gr, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας μέσω e-mail στη διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε , αποστέλλοντας ένα μέρος ή και το σύνολο των φωτογραφιών σας.

Προς ενημέρωσή σας, για την ένταξη φωτογραφικού υλικού φροντίζουμε πρωτίστως να ικανοποιούνται οι παρακάτω βασικές προϋποθέσεις:

• το μέγεθος και η καθαρότητα της φωτογραφίας,
• το αντικείμενο να παρουσιάζεται ικανοποιητικά για το σκοπό του φωτογραφικού μας αρχείου
• το αντικείμενο να παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ή ξεχωριστό ενδιαφέρον και να αφορά αποκλειστικά στη ξυλοναυπηγική μας ιστορία και παράδοση, αλλά και το συναφή με αυτή μοντελισμό
• το αντικείμενο να μην καλύπτεται ουσιαστικά από υλικό που ήδη έχει ενταχθεί.

Στο πλαίσιο της διασφάλισης μίας ποιοτικής αλλά και ουσιαστικής προβολής της ξυλοναυπηγικής μας ιστορίας και παράδοσης μέσω των ξύλινων καραβιών και σκαφών υπό κλίμακα, φροντίζουμε ώστε το υποψήφιο υλικό να περνά υποχρεωτικά από μία διαδικασία τεκμηριωμένης επιλογής, με συγκεκριμένα κριτήρια και πάντα σε συννενόηση και επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη του.

Στο πλαίσιο αυτό, το φωτογραφικό και λοιπό συνοδευτικό υλικό (πληροφορίες) του μοντέλου σας, μπορείτε να μας το στείλετε μέσω e-mail στη διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στην περίπτωση που το φωτογραφικό σας υλικό δεν είναι σε ψηφιακή μορφή, αναλαμβάνουμε εμείς την ψηφιοποίηση του, με την προϋπόθεση να μας το αποστείλλετε ταχυδρομικά σε διεύθυνση όπου θα σας προσδιορίσουμε μέσω (e-mail).

Παράλληλα, σας συμβουλεύουμε εάν δεν το έχετε ηδη κάνει, να διαβάσετε το πλαισιο συνεργασίας με το naftotopos.gr, καθώς και τις προδιαγραφές που αφορούν στο φωτογραφικό και συνοδευτικό υλικό του μοντέλου σας.
 

Για την προστασία του υλικού που προσφέρεται στο naftotopo προς προβολή, ακολουθούνται οι παρακάτω προληπτικοί μηχανισμοί προστασίας ή οποίοι σε καμία περίπτωση δεν παρέχουν 100% ασφάλεια. Η ανάλυψη του κινδύνου αυτού, γίνεται από όλους τους συμμετέχοντες.

• Σε κάθε φωτογραφία που προβάλλεται, ενσωματώνεται ειδική ένδειξη copyright με το όνομα του site "www.naftotopos.gr"
• Το μέγεθος και η ανάλυση των φωτογραφιών που προβάλλονται είναι τέτοιο που να περιορίζει την εκτεταμένη χρήση και εκμετάλευση από τρίτους. Για το λόγο αυτό, προβάλλονται σε μεγέθυνση μόνο φωτογραφίες που απεικονίζουν λεπτομέρειες των μοντέλων και όχι φωτογραφίες που να το περιλαμβάνουν ολόκληρο.
• Σε όλα τα κείμενα που ενσωματώνονται, στο τέλος, αναφέρεται η πηγή προέλευσής τους και ο συγγραφέας τους
• Στο τέλος κάθε σελίδας του "naftotopos.gr", υπάρχει σχετική επισήμανση η οποία αναφέρει ρητώς ότι: Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση, σας προτείνουμε να διαβάσετε τους κανόνες που αφορούν στα Πνευματικά δικαιώματα που διέπουν naftotopos.gr.

Η συμμετοχή στο naftotopo αφορά απολειστικά και περιορίζεται στην προσφορά υλικού (εκθεμάτων και σχετικής τεκμηρίωσης), ενώ η συνεργασία επεκτείνεται και σε θέματα όπως:

• Εμπλουτισμός περιεχομένων και θεματολογίας
• Αξιολόγηση υλικού προς προβολή
• Επικοινωνία εκ μέρους του naftotopou

Ο "naftotopos" στηρίζεται αποκλειστικά στην συνεργασία και στην ενεργό συμμετοχή και για το λόγο αυτό η επικοινωνία μαζί σας καθώς και η οποιασδήποτε πρόταση για βελτίωση ή καλοπροέραιτη κριτική, είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Μπορείτε και εσείς τώρα να βοηθήσετε ουσιαστικά στην προσπάθεια του naftotopos με τον εμπλουτισμό των περιεχομένων του, αλλά και να γίνεται συντελεστής αυτής της συλλογικής προσπάθειας.

Για πληροφορίες όσον αφορά στο τρόπο συμμετοχής σας αλλά και στις αντίστοιχες προϋποθέσεις, μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα μας "Συνεργασία & Συμμετοχή "

Ο "naftotopos" στηρίζεται αποκλειστικά στην συνεργασία και στην ενεργό συμμετοχή και για το λόγο αυτό η επικοινωνία μαζί σας καθώς και η οποιασδήποτε πρόταση για βελτίωση ή καλοπροέραιτη κριτική, είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Μπορείτε και εσείς τώρα να βοηθήσετε ουσιαστικά στην προσπάθεια του naftotopos με τον εμπλουτισμό των περιεχομένων του, αλλά και να γίνεται συντελεστής αυτής της συλλογικής προσπάθειας.

Για πληροφορίες όσον αφορά στο τρόπο συμμετοχής σας αλλά και στις αντίστοιχες προϋποθέσεις, μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα μας "Συνεργασία & Συμμετοχή "

Κατασκευαστικά σχέδια μπορείτε να βρείτε (χωρίς χρέωση) στο αρχείο του naftotopos.gr στην ενότητα "Καστασκευαστικά Σχέδια".

Το αρχείο μας ενημερώνεται με την ευγενική χορηγεία των φίλων του naftotopos και ως εκ τούτου (στην παρούσα φάση) δεν περιλαμβάνει το σύνολο των γνωστών καραβιών και σκαφών από την αρχαία και την παραδοσαική μας ναυπηγική. Δυνατότητα χρήσης του αρχείου, έχουν μόνο τα εγγεγραμμένα μέλη. 

Η διάθεση κατασκευαστικών σχεδίων μοντέλων τα οποία αποτελούν μέρος της φηφιακής συλλογής του naftotopos.gr και δεν περιλαμβάνονται στο αρχείο του naftotopos, εξαρτάται αποκλειστικά απο τους κατασκευαστές τους.

Σε περίπτωση που δεν δημοσιεύονται τα ατομικά στοιχεία επικοινωνίας τους, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας , προσδιορίζοντας το μοντέλο που θα επιθυμούσατε σχέδια, καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας σας, ώστε να επικοινωνήσει ο ίδιος ο κατασκευαστής μαζί σας.

Το κόστος αγοράς μίας ιδιοκατασκευής μοντέλου ξύλινου καραβιού, επηρεάζεται από πάρα πολλούς παράγοντες. Τα χρησιμοποιούμενα υλικά και οι ιδιαιτερότητες κάθε σκάφους, διαμορφώνουν σημαντικά προς τα πάνω το κόστος της κατασκευής. Ας μη ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε με μία χειροποίητη ιδιοκατασκευή που συγκαταλέγεται χωρίς καμία αμφιβολία, σε μία κατηγορία έργων τέχνης με ιστορικό περιεχόμενο. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι σημαντικότατοι παράμετροι που συνεκτιμώνται για την τελική διαμόρφωση του κόστους ενός μοντέλου, που η κάθε μία απο αυτές μπορούν να το ανεβάσουν αρκετά υψηλότερα, όπως για παράδειγμα:

• Η ιστορική έρευνα, που προηγείται της κατασκευής ιδίως για τα αρχαία καράβια,
• Η παραγωγή των κατάλληλων ναυπηγικών σχεδίων και η αναγκαία τροποποίησή τους για τη κατασκευή του μοντέλου,
• Η ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται,
• Η τελική ποιότητα της κατασκευής,
• Η πιστότητα του αντιγράφου σε σύγκριση με το πραγματικό,
• Η λειτουργικότητα του καραβιού καθώς και η λειτουργικότητα των διάφορων μηχανικών ή άλλων κινητών μερών του π.χ. ιστιοφορία, πηδάλιο, πόρτες, άγκυρες κ.λ.π.
• Η αληθοφάνεια της κατασκευής, δηλαδή η πιστή τήρηση των σχεδίων και της κλίμακας που κτίζεται το καράβι με τη χρησιμοποίηση των κατάλληλων διαστάσεων ξυλείας και εξαρτημάτων του σκάφους,
• Η μέθοδος κτισίματος του μοντέλου, ιδίως όταν αυτή προσεγγίζει την πραγματική,
• Η μοναδικότητα και το μέγεθος του μοντέλου

Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραπάνω παραμέτρους, η χρονική διάρκεια σχεδιασμού και κατασκευής ενός ξύλινου καραβιού υπό κλίμακα, μπορεί να φθάσει από κάποιες δεκάδες έως και κάποιες χιλιάδες ώρες ανάλογα με το μοντέλο. Το σημαντικό και το απόλυτα απαραίτητο σε μία τέτοια αγορά, είναι ο αγοραστής να ξέρει και να μπορεί να εκτιμήσει ο ίδιος, πρώτα το μοντέλο και μετά την αξία του. Υποκειμενικό πολλές φορές, αφού σε πολλές περιπτώσεις εκεί που κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει μία τιμή ΕΥΚΑΙΡΙΑ!!!, για κάποιον άλλον αποτελεί μία εξωφρενική έως και παράλογη τιμή.

Εμείς απλά θα σας συμβουλεύαμε χαριτολογώντας: ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ!!!

Τα μοντέλα καραβιών που φωτογραφίες αυτών δημοσιεύουμε στο site μας, αποτελούν κυρίως μέρος της προσωπικής συλλογής του κάθε κατασκευαστή. Πιθανά κάποια απο αυτά να έχουν ήδη πωληθεί ή δωρηθεί.

Κατά καιρούς αλλά και σήμερα σε συνεργασία με το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας αλλά και με άλλους φορείς (π.χ. Δήμους), συμμετέχοντες στο naftotopos.gr λαμβάνουn μέρος σε σχετικές εκθέσεις από όπου μπορεί ο κόσμος να δει κάποια από αυτά από κοντά.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, εμείς φροντίζουμε να ενημερώσουμε έγκαιρα τους φίλους επισκέπτες μας είτε προσωπικά με e-mail, είτε με σχετική ανακοίνωση στο site μας.

Η δημοσίευση φωτογραφιών ομοιωμάτων ξύλινων καραβιών υπο κλίμακα, αποσκοπεί αποκλειστικά στην παρουσίαση του κάθε ενός καραβιού ξεχωριστά με όσο ποιό ρεαλιστικό και τεκμηριωμένο ιστορικά τρόπο, προβάλλοντας παράλληλα το συγκεκριμένο είδος μοντελισμού και έμμεσα τα επιτεύγματα της ξυλοναυπηγικής ιστορίας της Ελλάδας.

Η πώληση μοντέλων καραβιών εξαρτάται αποκλειστικά απο τον εκάστοτε δημιουργό τους και σε καμία περίπτωση πράξη αγοραπωλησίας δεν πραγματοποιείται μέσω του naftotopos.gr

Σε περίπτωση που δεν δημοσιεύονται τα ατομικά στοιχεία επικοινωνίας των κατασκευαστών, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας, προσδιορίζοντας το μοντέλο για το οποίο ενδιαφέρεστε, καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας σας ώστε να επικοινωνήσει ο ίδιος ο κατασκευαστής μαζί σας.

Πληροφορίες που αφορούν στη διαμόρφωση της τιιμής αγοράς ενός μοντέλου, μπορείτε να βρείτε εδώ.

Τον τέταρτο αιώνα π.Χ. ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης κατ' εντολή του δήμου της Μασσαλίας ταξίδεψε με μια πεντηκόντορο ανοιχτής θαλάσσης (βλ. παρακάτω εικόνα), επανδρωμένη με έμπειρο πλήρωμα, για να βρουν και να αγοράζουν μέταλλα, όπως κασσίτερο, ήλεκτρο, που δύσκολα βρισκόταν στην Ελλάδα.

Ένας από τους αντιπροσωπευτικότερους τύπους φορτηγού πλοίου του 4ου αιώνα π.Χ. είναι το γνωστό πλέον στο κόσμο πλοίο της Κερύνειας, του οποίου το ναυάγιο έδωσε σήμερα την δυνατότητα να το ανακατασκευάσουμε και να γνωρίσουμε πώς ήταν αυτός ο χαρακτηριστικός τύπος πλοίου του Αιγαίου.

Οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν πλοία με δύο σειρές κουπιά (δίηρης) από την 2η χιλιετία π.χ. Δεν χρησιμοποιούσαν τις ορολογίες ''μονήρης'' ή ''δίηρης''. Τα έλεγαν ''ΔΙΚΡΟΤΑ'' γιατί έκαναν τον διπλό κρότο σε σχέση με τα άλλα καράβια με μία σειρά κουπιά. Την μόνη ορολογία που χρησιμοποιούσαν ήταν για την ΤΡΙΗΡΗ.

Τον 7ο αιώνα π.χ. ο Κορίνθιος ναυπηγός Αμεινοκλής κατασκεύασε την πρώτη τριήρη για λογαριασμό του τύραννου της Σάμου Πολυκράτη. Ήταν μια κατασκευαστική εξέλιξη της δίκροτου πεντηκοτνόρου (διήρης), προσθέτοντας αρχιτεκτονικά (χωρίς να αυξήσει το συνολικό ύψος) μία σειρά κωπηλατών. Έχει 2 ιστία, το κύριο στο κέντρο που είναι το μεγάλο και το μικρό κοντά στην πλώρη. Στην ίσαλο γραμμή, στην πλώρη, έχει ένα ορειχάλκινο έμβολο που χρησίμευε για τον εμβολισμό.

Την 7η χιλιετία π.χ. Πελασγοί κατασκεύασαν μικρά πλεούμενα αρχίζοντας να εξερευνούν τα παράλια και τα νησιά, το άγνωστο, το καινούργιο. Τρανή απόδειξη αυτού είναι η μεταφορά Οψιανού (το ατσάλι της εποχής) από την νήσο της Μήλου στο Φράχθι Αργολίδος για να κατασκευάσουν διάφορα κοπτικά εργαλεία. Είναι η πρώτη προσπάθεια ανθρώπου να διασχίσει τη θάλασσα κάνοντας και εμπόριο. Η ναυτική ιστορία έχει ήδη αρχίσει.

Αν και από την μια μεριά τα πλοία με την αρχαία τεχνική ήταν ελαφρά και διακρίνοντο από ιδιαίτερη σταθερότητα, από την άλλη η κατασκευή τους ήταν χρονοβόρα με αρκετές δυσκολίες και απαιτούσε πολύ εργατικό δυναμικό. 

Το μπρίκι ΑΡΗΣ του του καπετάν Αναστάση Τσαμαδού έλαβε ενδοξότατο μέρος στον Αγώνα της ανεξαρτησίας απο τον οθωμανικό ζυγό. Είχε ναυπηγηθεί στη Βενετία το 1819 με το αρχικό όνομα...

Το ΣΕΜΠΕΚ, είναι ίσως το πιό γρήγορο και ευέλικτο σκάφος της Μεσογείου κατά τον 18ο αιώνα. Το ΣΕΜΠΕΚ προέρχεται από τη Βόρειο Αφρική την περίοδο του 17ου αιώνα.

Χαρακτηρίζεται συνήθως η ιστιοφορία σκάφους συνήθως τύπου «Καραβόσκαρο» με μικρή χωρητικότητα 60-70 κόρους και με δύο ιστούς που έφεραν τετράγωνα και τριγωνικά (στο πρυμναίο) ιστία. Τα μεγάλα πλοία της κατηγορίας αυτής ονομάζονταν "Μυοπάρωνες" ενώ τα μικρά «Μαρτηγάνες» (ή  "Μαρτήγοι").

Το πριάρι είναι ένα οξύπρυμνο σκάφος με επίπεδο πυθμένα που χρησιμοποιείται στις λιμνοθάλασσες και στις εκβολές των ποταμών στη Δυτική Ελλάδα.

Το γατζάο ήταν ένα οξύπρυμνο και αρκετά φαρδύ σκάφος που χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους του Ιονίου πελάγους.

Υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία για το γατζάο πριν από τα τέλη του 19ου αιώνα. Προφορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι το γατζάο ήταν ο πιο διαδεδομένος τύπος στα ναυπηγεία της Κέρκυρας στις αρχές του 20ού αιώνα. 

Η Τράτα είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο σκαρί το οποίο στις αρχές και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα ήταν στο Αγαίο ένα πολύ γνωστό αλιευτικό σκάφος (ψαράδικο). Το ξύλινο στοιχείο στο πλωριό ποδόστημα, το οποίο έμοιαζε με έμβολο, ήταν και το κύριο διακριτικό της γνώρισμα.

Χαρακτηριστικός τύπος βάρκας που συναντάται ακόμα και σήμερα στην νήσο Λέσβο. Το όνομά του, προέρχεται από το υποκοριστικό του «Περάματος» καθώς παρουσιάζει κάποιες μορφολογικές ομοιότητες με αυτόν τον τύπο σκαριού.

Το ελλειψοειδές σχήμα της πρύμνης στο επίπεδο του καταστρώματος και η διπλή καμπυλότητα που παρουσιάζει το πλωριό ποδόσταμα, με κυρτό το κάτω και κοίλο το επάνω μέρος, είναι τα κύρια στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτόν τον τύπο ξύλινου παραδοσιακού σκάφους.

Το Τσερνίκι σκάφος οξύπρυμνο και οξύπλωρο θα μπορούσε να πεί κανείς ότι είναι συγγενικό με τα περάματα. Τσερνίκια κατασκευάζονταν κατα το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, στη Λέσβο, στη Σύρο, στη Σάμο, στη Σύμη, στη Ρόδο, στο Μοσχονήσι, ση Σμύρνη, στη Φω-καία, στη Χίο, στο Πέραμα και στη Σκόπελο. Συγκεκριμένα, στη Σύρο και στη Μύκονο τα Τσερνίκια λέγονταν και «μπελούδες» όπου το όνομα καθόριζε περισσότερο τη ιστιοφορία τους (σακολέβα), παρά το τύπο της γάστρας.

Ο «Βαρκαλάς» ανήκει σε ένα από τα δύο μεγαλύτερα σκαριά της εποχής μαζί με το καραβόσκαρο. Ήταν και αυτός ένας τύπος σκαριού που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου τον 19ο αιώνα, ενώ περιστασιακά έπλεαν στο Β. Αιγαίο από το 1915. Η ονομασία του θα πρέπει να συνδέεται με την λέξη "Barque" που τη συναντάμε και στην ναυτική παράδοση και άλλων χωρών.

Ο Υδραίικος βαρκαλάς αποτελούσε ένα είδος μικρού Βαρκαλά που κατασκευαζόταν και χρησιμοποιόταν από τις αρχές του 19ου αιώνα κυρίως στην Ύδρα ως σπαγγαλιευτικό σκάφος.

Η Θάλασσα του Μαρμαρά ήταν ουσιαστικά ένα ευρύτατο πέρασμα ψαριών. Οι κάτοικοι των νησιών και των παραλιακών περιοχών ζούσαν για αιώνες από το ψάρεμα των διερχόμενων ψαριών από τη Μαύρη Θάλασσα προς τη Μεσόγειο και αντίστροφα. Η "Σαντάλα" ήταν ένας από τους βασικούς τύπους ψαράδικων σκαφών της Θάλασσας του Μαρμαρά.

Ο τύπος πέραμα ανάγεται, σύμφωνα με τους ιστορικούς και τους αρχαιολόγους, στους πρώτους βυζαντινούς χρόνους και είναι ειδικά σχεδιασμένος για τα μικρά και συχνά κύματα του Αιγαίου (Εφημερίδα Το ΒΗΜΑ, 31/01/1999, ΧΑΡΑ ΚΙΟΣΣΕ).

Όταν αναφερόμαστε στη χανιώτικη γαίτα, αναφερόμαστε σε μία μικρή βάρκα που το μήκος της δεν ξεπερνούσε τα 10 μέτρα και κατασκευαζόταν στα Χανιά στις αρχές του 20ου αιώνα. Χαρακτηριστικό του σκαριού αυτού είναι ότι τα ποδοστάματα πλώρης και πρύμνης δεν παρουσίαζαν καμπύλες, ενώ στην πρύμνη ένας μικρός τάκος στον οποίο κατέληγαν τα πίσω άκρα της κουπαστής, έδιναν περισσότερο ωφέλιμο χώρο.

Αν και η αρχαία τεχνική έχει εδώ και πολλούς αιώνες εκλείψει, στην Ινέπολη του Πόντου, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, επιβίωσε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο μοναδικός αυτός τρόπος ναυπήγησης γινόταν κυρίως από Ελληνες καραβομαραγκούς στους οποίους ανήκε και η πλειονότητα των ταρσανάδων της περιοχής (όπως άλλωστε και η οικονομική ζωή, μιας και περισσότερο από το 50% του πληθυσμού της περιοχής ήταν Ελληνες).

H Σκάφη ήταν ένα ιδιόρρυθμο είδος Ελληνικού σκαριού που κατασκευάζοταν κυρίως στο νησί της Σύμης τον 19ο αιώνα, γι' αυτό ήταν συνήθως γνωστές ως «συμιακές σκάφες». Το μήκος του καϊκιού έφτανε τα 15 μέτρα και το πλάτος δεν ξεπερνούσε τα 5 μέτρα. Είχε ίσο και κυρτό προς τα εμπρός πλωριό ποδόσταμα, που το μήκος του ήταν ίσο με το μήκος της καρίνας. Διέθεται σημαντικό βύθισμα και ικανή ιστιοφορία η οποία ήταν κυρίως αυτή της "Σακολέβας" με μία ή περισσότερες σταυρώσεις.

Tο τρεχαντήρι είναι ιστιοφόρο σκάφος και αποτελεί το κατ' εξοχήν Yδραίικο σκαρί. O πρώτος τύπος καϊκιού που ναυπηγήθηκε από τους Έλληνες ήταν το τρεχαντήρι. Σύμφωνα με τον Γ.Δ.Kριεζή το 1658 γύρισαν στην Yδρα ,μετά από ένα διάστημα αιχμαλωσίας τους από τους πειρατές, οι Δέντες, Kριεζής, Γκίκας, Γκιώνης κ.α. Δύο από αυτούς που είχαν μάθει την τέχνη στην Kρήτη, κατασκεύασαν τότε τα πρώτα τρεχαντήρια που εμφανίστηκαν στην Eλλάδα.

Ο naftotopos τηρεί με αυστηρότητα συγκεκριμένη πολιτική ασφάλειας, πολιτική επεξεργασίας δεδομένων και διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών. Παράλληλα λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα για τη διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών του χρήστη της ιστοσελίδας του και για την προστασία των Προσωπικών του Δεδομένων σύμφωνα με τη σχετική κείμενη νομοθεσία, τους Κανονισμούς της ΑΔΑΕ και την Πολιτική Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (Πολιτική Ασφαλείας) που τηρεί.

Αν κάποιος επισκέπτης/χρήστης δεν συμφωνεί με τους όρους επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων που προβλέπονται στο παρόν τμήμα οφείλει να μη χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες μας και να διαγράψει το λογαριασμό που διατηρεί στον ιστότοπό μας.

Η Πολιτική Ασφάλειας του naftotopos.gr, έχει ως γνώμονα τις σχετικές διατάξεις του Εθνικού Δικαίου περί Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων και περί διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ενδεικτικά αναφέρουμε τον Ν. 2472/1997 περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τον Ν. 3471/2006 για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως ισχύουν σήμερα, τους Κανονισμούς Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών της Α.Δ.Α.Ε. όπως έχουν δημοσιευτεί στα ΦΕΚ 87 & 88/26-1-2005 και ισχύουν, το Π.Δ. 47/2005) και τις σχετικές διατάξεις του Κοινοτικού Δικαίου (Ευρωπαϊκό Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων/ΓΚΠΔ – 2016/679).

Τα σχετικά κείμενα είναι δημοσίως διαθέσιμα και στις αντίστοιχες ιστοσελίδες των αρμόδιων εποπτικών/ελεγκτικών Αρχών, ήτοι της Αρχής Προστασίας Δεδομένων (ΑΠΔΠΧ) (www.dpa.gr), της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (Α.Δ.Α.Ε.) (www.adae.gr) και της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών & Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.) (www.eett.gr).

Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών της ιστοσελίδας μας διαμορφώνεται βάσει των ως άνω διατάξεων, και αναπροσαρμόζεται σε περιοδική βάση, ανάλογα με τις εξελίξεις της τεχνολογίας και της ισχύουσας νομοθεσίας.

Δεδομένα που συλλέγονται:

Οποιοσδήποτε χρήστης του διαδικτύου επισκέπτεται το site μας, δεν απαιτείται να υποβάλει προσωπικά στοιχεία για να χρησιμοποιήσει τον δικτυακό τόπο.

Αν ο επισκέπτης επιθυμεί την χρήση των υπηρεσιών της ιστοσελίδας μας, τότε κατά την εγγραφή του θα του ζητηθεί να δηλώσει τα εξής στοιχεία:

• όνομα και επώνυμο
• ηλεκτρονική διεύθυνση αλληλογραφίας (e-mail address)

Σκοπός συλλογής δεδομένων

Τα προσωπικά δεδομένα που δηλώνονται στην ιστοσελίδα μας αφορούν τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία για την ασφαλή και αποτελεσματική επικοινωνία μας με τον εγγεγραμμένο στην ιστοσελίδα μας χρήστη.

Για να υπάρχει καταγεγραμμένη η απόδειξη της συναίνεσης του χρήστη στην επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων από την ιστοσελίδα μας, καταγράφεται η IP διεύθυνση της σύνδεσης του πελάτη, ο χρόνος καθώς και τα στοιχεία για τα οποία έδωσε τη συναίνεσή του.

Παράλληλα, όταν ο εγγεγραμμένος χρήστης αποστέλλει ένα ερώτημα ή αίτημα μέσω διαδικτύου, συναινεί στο γεγονός ότι όποια πληροφορία παρέχει, χρησιμοποιείται από το naftotopos.gr για να του απαντήσει.

Χρόνος τήρησης Δεδομένων

Τα προσωπικά στοιχεία τηρούνται με ασφάλεια για όσο χρονικό διάστημα παραμένει ο χρήστης εγγεγραμμένος στην ιστοσελίδα μας, ενώ παράλληλα υπάρχει δυνατότητα άμεσης διαγραφής τους εφ΄όσον κάτι τέτοιο ζητηθεί από τον ίδιο.

Κοινοποίηση προσωπικών δεδομένων

Ο naftotopos δηλώνει ρητώς ότι τα δεδομένα οιασδήποτε μορφής, τα οποία συλλέγονται μέσα από την ιστοσελίδα του είναι απολύτως εμπιστευτικά και δεν πρόκειται να πωληθούν, ενοικιασθούν, μεταβιβασθούν ή γνωστοποιηθούν σε οποιοδήποτε τρίτο μέρος και για οποιονδήποτε λόγο.

Δικαιώματα του χρήστη

Γνωρίζουμε και αποδεδειγμένα προστατεύουμε όλα τα νόμιμα δικαιώματα του χρήστη της ιστοσελίδας μας που προστατεύονται από τον GDPR, παρέχοντας το δικαίωμα πρόσβασης / διόρθωσης / διαγραφής των δεδομένων και το δικαίωμα περιορισμού της επεξεργασίας των δεδομένων, αλλά και το δικαίωμα εναντίωσης στην επεξεργασία των δεδομένων. Ο naftotopos αποτελεί τον υπεύθυνο επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον υπεύθυνο προστασίας δεδομένων στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Μέτρα ασφαλείας για προστασία δεδομένων

Τα δεδομένα που καταχωρίζονται και φιλοξενούνται στην ιστοσελίδα μας, αποθηκεύονται σε διακομιστές που προστατεύονται με τα ισχυρότερα δυνατά επίπεδα μέτρων ασφαλείας, σύμφωνα και με την Πολιτική Απορρήτου Δεδομένων (https://www.isol.gr/gdpr/) της iGROUP Πληροφορική ΕΠΕ, εταιρείας παροχής ολοκληρωμένων λύσεων στο χώρο του Internet και της πληροφορικής που συνεργάζεται ο naftotopos.

Πολιτική cookies

Για να μπορούν να προσφέρουν προσωποποιημένη εξυπηρέτηση, οι περισσότερες εταιρίες χρησιμοποιούν αλφαριθμητικά αρχεία αναγνώρισης, τα λεγόμενα cookies. Τα cookies χωρίζονται σε μόνιμα και session: τα μόνιμα cookies παραμένουν στο σκληρό σας δίσκο και αφού τελειώσετε την επίσκεψή σας, μνημονεύοντας μια μεγάλη γκάμα στοιχείων τα οποία χρησιμοποιούνται για την επόμενη επίσκεψη. Τα session cookies χρησιμοποιούνται μόνο για να αναγνωρίσουν ότι μπαίνετε στο site, ώστε να μη χρειάζεται να σας ζητείτε password σε όλες τις σελίδες που περιλαμβάνουν συναλλαγή στοιχείων. Αυτά σβήνονται αμέσως αφού φύγετε από το site.

H ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί session cookies: για να μη σας ζητάμε συνεχώς password όταν επισκέπτεστε τις διάφορες σελίδες μας, θα πρέπει να σας αναγνωρίζουμε όταν εισέρχεστε σε μη προσβάσιμες από τους απλούς επισκέπτες μας περιοχές.

Ο χρήστης έχει τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να ρυθμίσει τον υπολογιστή του ώστε να αποδέχεται την ύπαρξη των cookies, να ειδοποιείται όταν εκδίδεται ένα cookie ή να απορρίπτει την εγκατάσταση των cookies. Σε περίπτωση που ο χρήστης έχει ρυθμίσει τον περιηγητή του (browser: Firefox, Chrome, Opera, Safari κτλ) να απορρίπτει τα cookies, μπορεί να περιηγηθεί στο site μας ανώνυμα, μέχρι τη στιγμή που θα εγγραφεί στην ιστοσελίδα μας και τότε είναι απαραίτητη η αποδοχή τους.

Αν δεν συμφωνείτε με την παραπάνω πολιτική επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων οφείλετε να μη χρησιμοποιείτε τις υπηρεσίες της ιστοσελίδας μας και να διαγράψετε το λογαριασμό που διατηρείτε μαζί μας.

Για χρήστες κάτω των 18 ετών θεωρείται δεδομένη η εκ των προτέρων εξασφάλιση της συγκατάθεσης των γονέων/κηδεμόνων σε κάθε περίπτωση δήλωσης προσωπικών στοιχείων

Τροποποιήσεις στην παρούσα Δήλωση Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων

Ο naftotopos διατηρεί το δικαίωμα αλλαγής της παρούσας πολιτικής δεδομένων, πάντα σύμφωνα με τους Νόμους και το Ελληνικό και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Διαδικτυακοί τόποι, βιβλιογραφία, αλλά και άλλα ηλεκτρονικά μέσα, που έχουν αποτελέσει πηγή ενημέρωσης της θεματικής ενότητας του φωταρχείου μας «Αλησμόνητα Παραδοσιακά Σκαριά».

• Γεωργαλλίδης Σταύρος τα Δωδεκάνησα του Χτες (ttps://www.facebook.com/sgeorgallides)
• https://digital.bsa.ac.uk/
• https://collectio.bid/
• https://www.facebook.com/HaniaOldPhotos/photos
• http://www.delcampe.net/
• http://www.culture.gouv.fr
• http://www.karamitsos.com/
• http://postcardcircuit.com/
• http://www.ebay.com/
• http://www.gittigidiyor.com/
• http://www.nationalgeographicstock.com
• http://www.iwm.org.uk/
• http://www.awm.gov.au/
• http://www.bildarchivaustria.at/
• http://www.loc.gov
• http://arachne.uni-koeln.de/drupal/
• http://digitalgallery.nypl.org
• http://www.benaki.gr/
• http://eliaserver.elia.org.gr
• http://www.diki.gr/
• http://www.lesvosoldies.gr
• http://www.symiphotos.com/
• http://spetses.wordpress.com/
• http://www.ascsa.edu.gr/
• http://www.preveza.gr/
• http://www.oldalexandroupoli.gr
• http://thodorikorfi.blogspot.gr/
• http://evia-halkida.blogspot.com
• http://tasom-tasom.blogspot.gr/
• http://photorama.ning.com/
• https://www.facebook.com/groups/oldgreece/
• https://www.facebook.com/SpaniesAspromauresPhotographiesApoEllada?ref=ts&fref=ts
• https://www.facebook.com/groups/oldmykonos/
• https://www.facebook.com/groups/118882621495335
• https://www.facebook.com/groups/211008823934/
• https://www.facebook.com/groups/628468303848810/
• https://www.facebook.com/groups/Poros.Old.Photos/
• https://www.facebook.com/groups/37360473869/
• https://www.facebook.com/groups/1465429320413309/photos/
• http://joseph-pigassou.blog4ever.com/
• https://www.facebook.com/groups/770258412988641/photos/
• https://www.facebook.com/groups/aeginaphoto/photos/
• https://www.facebook.com/groups/old.kavala.photos/photos/
• https://www.facebook.com/groups/306615502819746/photos/
• http://www.kalymnos-archives.gr/
• https://www.facebook.com/dionysis.anninos/photos_albums
• https://www.facebook.com/helene.semanderes?fref=ts
• Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος ( Άτλας παραδοσιακών σκαφών Ανατολικής Μεσογείου τον 18ο & 19ο αιώνες).
• https://www.facebook.com/anagnostirioagiasou/
• https://www.facebook.com/theodoros.metallinos
• https://kostaskogiopoulos.wordpress.com/
• http://www.quaibranly.fr/en/
• http://www.geodifhs.com

Φίλοι του naftotopos

Εάν διατηρείτε προσωπική σελίδα στο διαδίκτυο και επιθυμείτε να προσθέσετε το banner του naftotopos.gr στην ιστοσελίδα σας, μπορείτε ελεύθερα να το κάνετε, αποθηκεύοντας ένα από τα παρακάτω μεγέθη, όποιο είναι κατάλληλο για το χώρο το οποίο το προορίζετε, τοποθετώντας το σύνδεσμο http://www.naftotopos.gr

Ευχαριστούμε

{nomultithumb}

Προϋποθέσεις δημοσίευσης εκθεμάτων

Για την ένταξη φωτογραφιών μοντέλων σκαριών και σκαφών υπό κλίμακα, πρέπει να ικανοποιούνται απαραιτήτως οι παρακάτω προδιαγραφές - προϋποθέσεις:

1. Το περιεχόμενο των φωτογραφιών να εναρμονίζεται απόλυτα με το πλαίσιο όπως αυτό καθορίζεται στο σκοπό του site
2. Τα μοντέλα καραβιών γενικά, να αποτελούν προϊόν μοντελισμού με αποδεκτή αισθητική, ποιότητα, πιστότητα, λειτουργικότητα και αληθοφάνεια κατασκευής, όπως τήρηση πραγματικών κατασκευαστικών σχεδίων, της κλίμακας του μοντέλου κ.λ.π.
3. Τα μοντέλα καραβιών που παρουσιάζουν αρχαία σκαριά, ιστορικά καράβια κ.λ.π., όπου δεν υπάρχουν σχέδια, να συνοδεύονται απαραίτητα από συγκεκριμένα τεκμήρια, όπως π.χ. φωτογραφίες από αγγεία, τοιχογραφίες, αναφορά σε σχετική ξένη ή ελληνική βιβλιογραφία, υποστηρικτικό κείμενο όσον αφορά στη κατασκευή κ.λ.π.
4. Τα προτεινόμενα νέα μοντέλα καραβιών και σκαφών « kit » που ήδη προβάλλονται, να διαφοροποιούνται σημαντικά από το αντίστοιχα που ήδη προβάλλονται
5. Οι φωτογραφίες να έχουν ουδέτερο φόντο και μεταξύ άλλων να μην απεικονίζονται μαζί και διάφορα άλλα άσχετα αντικείμενα εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου, άνθρωποι κ.λ.π.
6. Το μοντέλο που παρουσιάζεται, να καλύπτεται ικανοποιητικά (σε σχέση με το συνολικό μέγεθος της φωτογραφίας),
7. Οι φωτογραφίες να είναι καθαρές, ευκρινείς κ.λ.π. Θα πρέπει να είναι σε ικανοποιητική ανάλυση και μέγεθος (το λιγότερο που συνίσταται είναι 1024x768 pixels), ούτως ώστε το μοντέλο να φαίνεται με ευκρίνεια, να εκτιμάται ικανοποιητικά η ποιότητα και η αληθοφάνεια της κατασκευής, καθώς και να μην μειώνεται η αξία του. (Προτιμάται η διάσταση των 1600x1200 pixels).
8. Η παρουσία του μοντέλου θα πρέπει να γίνεται με ένα ικανό πλήθος φωτογραφιών. Το λιγότερο επιθυμητό από 8 έως 12. (Επεξεργαζόμενοι ένα ικανό πλήθος φωτογραφιών, ακόμη και μεγαλύτερο από 12, αυτό μας βοηθά στην επιλογή των καταλληλότερων και αντιπροσωπευτικότερων φωτογραφιών για το μοντέλο).
9. Στο σύνολο των φωτογραφιών θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται και μερικές που να καλύπτουν όλο το μοντέλο (σε πλάγια όψη, πλάγια όψη από πλώρη, πλάγια όψη από πρύμνη). Επίσης οι υπόλοιπες μπορεί να καλύπτουν και μέρος του μοντέλου ή/και μερικές αρκετά κοντινές, όσο δηλαδή χρειάζεται για την προβολή των σημαντικών λεπτομερειών από την κατασκευή του μοντέλου, όπου να φανερώνει την ποιότητα και την αληθοφάνεια της κατασκευής του.
10. Οι φωτογραφίες να συνοδεύονται από κείμενο με στοιχεία που να αφορούν στο μοντέλο (π.χ. τρόπος και υλικά κατασκευής, εάν εκτίθεται... πού εκτίθεται, συγκεκριμμένες πηγές κ.λ.π.), αλλά και με στοιχεία που αφορούν στο πραγματικό, όταν αναφέρεται σε ένα υπαρκτό σκαρί (όνομα, μέγεθος, χρήση, τοποθεσία, ιστορικά στοιχεία κ.λ.π.).
11. Να προσδιορίζονται τα στοιχεία του μοντέλου που αφορούν: στην κλίμακα κατασκευής, στις διαστάσεις (ολικό μήκος, πλάτος, ύψος) καθώς και τα στοιχεία του κατασκευαστή: Ονοματεπώνυμο, Πόλη, Χώρα και στοιχεία επικοινωνίας (e-mail και τηλέφωνο). Τα στοιχεία επικοινωνίας του κατασκευαστή, δεν δημοσιεύονται εάν δεν αποτελεί επιθυμία του μοντελιστή.
     

Παράλληλα, με στόχο να δημιουργηθεί μία ειδική σελίδα με όλους τους συμμετέχοντες και τους συνεργάτες μας, πέραν των παραπάνω προσωπικών στοιχείων που συνοδεύουν το μοντέλο, ο μοντελιστής μπορεί να αποστείλει ένα μικρό και συνοπτικό βιογραφικό.

Προδιαγραφές τεχνικών χαρακτηριστικών και κειμένων

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά και κείμενα που αποστέλλονται από τους συμμετέχοντες πρέπει:

• να είναι σαφή και πλήρη κάνοντας αναφορά όπου και όταν απαιτείται σε χρονολογίες, τοποθεσίες, ονόματα κ.λ.π.
• να γίνεται αναφορά όπου απαιτείται στη σχετική βιβλιογραφία

Στο πλαίσιο της συμβολής σας στον naftotopos με τον οποιονδήποτε τρόπο, έχουν καθορισθεί κάποιοι βασικοί κανόνες και αρχές που θα πλαισιώσουν την μεταξύ μας συνεργασία, για αυτό και σας παρακαλούμε να κατανοήσετε ότι αυτοί οι κανόνες και αρχές, αφορούν και εσάς και εμάς.

Γενικά

Ο παρόν διαδικτυακός τόπος είναι ιδιωτικός, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ως κύριο αντικείμενο έχει τον ξυλοναυπηγικό μοντελισμό που βασίζεται και αναφέρεται στην αντίστοιχη ξυλοναυπηγική ιστορία και παράδοση της Ελλάδας.

Στα περιεχόμενά του δύναται να περιλαμβάνεται υλικό που κυρίως απορρέει από το αντικείμενο που προδιαγράφεται παραπάνω, αλλά και οτιδήποτε άλλο σχετίζεται η αφορά στην ξυλοναυπηγική ιστορία και παράδοση της Ελλάδας και παράλληλα βοηθά στην πληρέστερη και αποτελεσματικότερη προβολή και διάδοση του αντικειμένου του, όπως:

• φωτογραφίες μοντέλων - ομοιωμάτων σκαριών και σκαφών
• σχετικά υποστηρικτικά κείμενα - αναφορές ιστορικού και μοντελιστικού περιεχομένου,
• άρθρα - δημοσιεύματα
• κ.α.

Ορισμοί

• Site : Ο παρόν διαδικτυακός τόπος "www.naftotopos.gr"
• Εκθέματα: Οι φωτογραφίες των μοντέλων - ομοιωμάτων καραβιών και σκαφών καθώς και όποιων άλλων σχετικών έργων τέχνης προβάλλονται από το site.
• Υλικό: Τα εκθέματα καθώς και τα σχετικά συνοδευτικά κείμενα, άρθρα, λοιπές φωτογραφίες.
• Διαχειριστής: Το ή τα φυσικά πρόσωπα που πρακτικά διατηρούν το νόμιμο δικαίωμα αναφορικά με την ύπαρξη και τη διατήρηση του παρόντος διαδικτυακού τόπου ( site ) και κατ' επέκταση έχουν το δικαίωμα να εκπροσωπούν, να υποστηρίζουν ή και να διαμορφώνουν το σκοπό και τους στόχους του.
• Συμμετέχοντες: Τα φυσικά πρόσωπα τα οποία για τον οποιοδήποτε προσωπικό τους λόγο εθελοντικά προσφέρουν ή παρέχουν στο site υλικό προς προβολή, πληροφορίες ή άλλες σχετικές υπηρεσίες, στηρίζοντας με αυτό το τρόπο έμπρακτα το σκοπό και τους στόχους του site.

Αρχές συνεργασίας & συμμετοχής

Για τη συμμετοχή στον παρόντα διαδικτυακό τόπο, δεν υπάρχει καμία οικονομική απαίτηση και πραγματοποιείται εφόσον ικανοποιείται τόσο ο σκοπός του site όσο και η αποδοχή των παρακάτω αρχών και προϋποθέσεων.

Είναι σημαντικό, να γίνει γνωστό και εν μέρει αποδεκτό από όλους τους φίλους συμμετέχοντες, ότι δεν μπορεί να αποτραπεί 100 τοις εκατό η χρησιμοποίηση από τρίτους, φωτογραφιών που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο γενικότερα αλλά και στο "naftotopos.gr". Παράλληλα, φροντίζουμε να ενημερώσουμε κατάλληλα τους επισκέπτες μας όσον αφορά στην ορθή χρήση και εκμετάλευση των φωτογραφιών και των κειμένων που περιλαμβάνονται στο υλικό που δημοσιεύεται στο naftotopos.gr

Αναφορικά με τη σχέση και την ποιότητα συνεργασίας σας με το "naftotopo", καταγράφονται οι παρακάτω βασικές αρχές και κανόνες από τους οποιους δεν εξαιρείται κανείς.

1. Ο διαχειριστής του site διατηρεί το δικαίωμα και χωρίς προειδοποίηση, να αλλάξει ή να διαφοροποιήσει την εμφάνιση, τη δομή αλλά και να διευρύνει το αντικείμενο και τις δραστηριότητες του παρόντος διαδικτυακού τόπου, υπό τον όρο ότι οι αλλαγές αυτές δεν θα θίγουν τα ιδιοκτησιακά ή/και πνευματικά δικαιώματα των συμμετεχόντων επί των εκθεμάτων τους ( copyright ), αλλά ούτε θα προσβάλλουν ή θα μειώνουν την αξία τους.
2. Η συμμετοχή στο παρόντα διαδικτυακό πρέπει να πραγματοποιείται υπο την μορφή της δωρεάς υλικού προς το site χωρίς συγκεκριμμένο χρονικό περιορισμό και από τα δύο μέρη, εκτός εάν προκύψει στο μέλλον θέμα διάλυσης συνεργασίας.
3. Η επιλογή και η αποδοχή των υλικών που προσφέρονται από τους συμμετέχοντες, αποτελεί αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα του διαχειριστή και πραγματοποιείται μετά από αξιολόγηση του υλικού σύμφωνα με τις προδιαγραφές - προϋποθέσεις που καθορίζονται παρακάτω.
4. Ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα, πάντα σε συνεννόηση με το σχετικό συμμετέχοντα, να επέμβει ή/και να διαμορφώσει κατάλληλα συνοδευτικό υλικό, π.χ. κείμενο που να αφορά αποκλειστικά όμως σε συντακτικούς ή ορθογραφικούς λόγους ή ακόμη και περικοπή υλικού, π.χ. φωτογραφίες.
5. Ο διαχειριστής δεν δεσμεύεται χρονικά για το πότε θα προβληθεί το υλικό που προσφέρεται από τους συμμετέχοντες.
6. Η συμμετοχή στο site είναι εθελοντική και σε καμία περίπτωση δεν δημιουργεί την όποια οικονομική ή άλλη απαίτηση (π.χ. μίσθωσης)
7. Τα εκθέματα (μοντέλα) τα οποία προσφέρονται προς προβολή πρέπει να είναι ολοκληρωμένα, δηλαδή να έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή τους. Κατ' εξαίρεση και σε ειδικές περιπτώσεις μόνο, μπορεί να γίνονται αποδεκτά και μη ολοκληρωμένα μοντέλα, εφόσον οπτικά παρουσιάζουν κάποιο κατασκευαστικό ενδιαφέρον. Τα μοντέλα αυτά θα φέρουν ειδική λεκτική σήμανση, όπως: "Μοντέλο υπό κατασκευή" ή "Μή Ολοκληρωμένο" ή αντίστοιχο σχετικό εικονίδιο.
8. Σε περίπτωση που συντρέχουν τεχνικοί λόγοι, π.χ. ελάχιστος διαθέσιμος ελεύθερος χώρος, ο διαχειριστής πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα και χωρίς προειδοποίηση, να διαγράψει - αποσύρει, προσωρινά ή και μόνιμα, υλικό που προβάλλεται. Στο πλαίσιο αυτό και μόνο όταν δεν συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας, ορίζεται:
   • το διάστημα των δώδεκα (12) μηνών από την πρώτη ημερομηνία προβολής του υλικού, ως το ελάχιστο υποχρεωτικό χρονικό διάστημα προβολής υλικού και
   • η χαμηλή επισκεψιμότητα του υλικού (κατα κύριο λόγο), ως κριτήριο επιλογής για διαγραφή - απόσυρση υλικού που προβάλλεται.
9. Η επιλογή για παραμονή υλικού στο site και μετά το πέρας του παραπάνω οριζόμενου χρονικού διαστήματος, αποτελεί αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα του διαχειριστή και για την οποία δεν πηγάζει καμία οικονομική η άλλη απαίτηση ή υποχρέωση.
10. Ο Διαχειριστής δεν φέρει καμία ευθύνη σχετικά με προβλήματα ακεραιότητας ή /και διαθεσιμότητας του server ο οποίος φιλοξενεί το site και σαν αποτέλεσμα έχουν τη μόνιμη ή προσωρινή διακοπή προβολής του.
11. Την αποκλειστική και συνολική ευθύνη όσον αφορά στην πληρότητα, στην ορθότητα, στην εγκυρότητα, στην νομιμότητα κ.λ.π. του υλικού που προβάλλεται από το site, πρέπει να έχει ο εκάστοτε συμμετέχοντας που το προσφέρει και ο οποίος συμφωνεί για:
    • την κοινοποίηση στο διαχειριστή του site των προσωπικών του στοιχείων όπως: ονοματεπώνυμο και στοιχεία επικοινωνίας, καθώς και
    • την επώνυμη προβολή του υλικού που προσφέρει, με την υποχρεωτική αναγραφή του ονοματεπωνύμου του.
12. Η διαπίστωση απο τον διαχειριστή ότι προσβάλλονται οι αρχές και ο σκοπός του site, ή η διαπίστωση τυχόν εκούσιας ή ακούσιας παραπληροφόρησης, που πηγάζει γενικότερα από λανθασμένη πληροφόρηση, τόσο όσον αφορά στο υλικό που προβάλλεται όσο και στα προσωπικά στοιχεία του συμμετέχοντα, πρέπει να αποτελεί αιτία για τη συνολική και μόνιμη διαγραφή του συμμετέχοντα.
13. Οι συμμετέχοντες μπορούν να διατηρούν το δικαίωμα ελεύθερα να καταγράφουν, να δημοσιεύουν ή να διαφημίζουν τον παρόντα διαδικτυακό χώρο και οπουδήποτε, κάνοντας χρήση, κατά προτίμηση, της διεύθυνσης ( URL ) της κεντρικής σελίδας του site " http://www. naftotopos.gr " και όχι υποσελίδων του.
14. Οι συμμετέχοντες διατηρούν σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα για οποιοδήποτε λόγο και όποτε αυτοί το κρίνουν απαραίτητο και χωρίς καμία απαίτηση από το διαχειριστή του site, να αιτηθούν την ολική απόσυρση της συμμετοχής τους από το site. Ο διαχειριστής οφείλει να διεκπεραιώσει το σχετικό αίτημα το αργότερο μέσα σε διάστημα τριών (3) μηνών από τη σχετική αίτηση.

Ο "naftotopos" στηρίζεται σημαντικά στην συνεργασία αλλά και στην ενεργό συμμετοχή οποιουδήποτε το επιθυμεί. 

1. Έχετε στην κατοχή σας φωτογραφίες από ελληνικά παραδοσιακά σκαριά που κατά την άποψή σας παρουσιάζουν ιδιαίτερο ιστορικό, παραδοσιακό ή μοντελιστικό ενδιαφέρον; Μπορείτε να μας τις στείλετε (συνοδευόμενες απο κάποιο ενημερωτικό κείμενο). Περισσότερες φωτογραφίες από ένα ιδιαίτερο σκαρί, θα μπορέσουν να διαμορφώσουν ένα μικρό αφιέρωμα για αυτό.
2. Έχετε εντοπίσει κάποιο άρθρο - δημοσίευμα που μπορεί να εμπλουτίσει τα περιεχόμενα του naftotopos; Μπορείτε να μας το στείλετε (δηλώνοντας απαραιτήτως την πηγή).
3. Αρθρογραφείτε; Ο naftotopos σας δίνει την ευκαρία να εντάξετε στις σελίδες του, εργασίες σας που απορρέουν μέσα από τις συγγραφικές αλλά και δημοσιογραφικές σας τάσεις, εξασφαλίζοντας για εσάς την κατάλληλη δημοσιοποίηση και προβολή τους. Στείλτε μας το δικό σας άρθρο σχετικά με την ξυλοναυπηγική μας ιστορία-παράδοση και το μοντελισμό.
4. Είστε μοντελιστής; Μπορείτε να μας στείλετε φωτογραφίες και στοιχεία από το δικό σας μοντέλο.
5. Είστε έμπειρος ή άπειρος μοντελιστής; Μοιρασθείτε μαζί μας, μία δική σας μοντελιστική τεχνική ή ακόμα και μία διαφορετική προσέγγιση από αυτές που ήδη παρουσιάζονται, είτε στο naftotopos forum, ή ακόμη και μέσω e-mail όπως εσάς σας εξυπηρετεί καλύτερα.
6. Έχετε επιπλέον διάθεση να βοηθήσετε και νοιώθετε οτι ο naftotopos μπορεί ακόμη καλύτερα; στείλτε μας τις ιδέες σας, τις προτάσεις σας και τα σχόλιά σας μέσω e-mail ή και μέσω του naftotopos forum.
7. Γίνεται ενεργό μέλος μίας παρέας που επιδιώκει τη διάδοση του ξυλοναυπηγικού μοντελισμού στην Ελλάδα αλλά και παράλληλα, με ειλικρίνεια αλλά και με τον απαιτούμενο σεβασμό που αρμόζει σε ένα τέτοιο θέμα, την ενημέρωση του κόσμου αναφορικά με την ξυλοναυπηγική μας ιστορία και παράδοση.

Κάθε συμβολή στον naftotopos.gr, παρουσιάζεται πάντα επώνυμα.

Ευχαριστoύμε

Ο σχεδιασμός, η δημοσίευση και η συντήρηση του naftotopos.gr, αποτελεί την απόδειξη του θαυμασμού των συμμετεχόντων σε αυτόν, τόσο για την ξυλοναυπηγική μας ιστορία και παράδοση, όσο και για την ίδια τη μοντελιστική τέχνη. Η δημοσίευση φωτογραφιών από ομοιώματα ξύλινων καραβιών, αλλά και η παροχή ενημερωτικού και εκπαιδευτικού υλικού, ενισχύει ακόμη περισσότερο το σκοπό της δημιουργίας του που έχει ως στόχο την ενημέρωση των επισκεπτών του μέσα από μία τεκμηριωμένη προβολή εκθεμάτων, συνοδευόμενα από κείμενα και λεπτομερείς φωτογραφίες. 

Η ύπαρξη και η συντήρηση του διαδικτυακού ναυτότοπου δεν έχει εμπορικό χαρακτήρα. Οι όποιες εμπορικές ανησυχίες και προσδοκίες ενδεχομένως υπάρχουν, αφορούν αποκλειστικά στον κάθε ένα συμμετέχοντα ξεχωριστά και μεμωνομένα.

Το μουσείο Ναυτικής Παράδοσης ιδρύθηκε το 1992, από μία ομάδα ανθρώπων της ναυτιλίας, νησιώτες, εραστών της θάλασσας και λάτρεις της ελληνικής ναυτικής ιστορίας και παράδοσης. Στόχος ήταν και είναι η συλλογή, συντήρηση, φύλαξη και έκθεση πάσης φύσεως κειμηλίων και λοιπών αντικειμένων που σχετίζονται με τη ναυτική παράδοση των Ελλήνων.

Το Ναυτικό Μουσείο Χίου αποτελεί την υλοποίηση ενός παλαιού ονείρου των ιδρυτών του (όλων των συντε­λεστών του χιώτικου ναυτικού θαύματος) να αποκτήσει η σύγχρονη ελληνική ναυ­τοσύνη, σε ένα από τα πιο μεγάλα κέντρα της τη Χίο, ένα ευπρόσωπο και πανελ­ληνίως σημαντικό σπίτι - μουσείο.

Το Ναυτικό και Λαογραφικό Μουσείο Σύμης ιδρύθηκε το 1991. Η ιδέα της ίδρυσης του γεννήθηκε το 1981 από την Πανσυμαϊκή Ναυτική Ένωση, η οποία είχε ως σκοπό τη συγκέντρωση και διάσωση εκθεμάτων ναυτικής τέχνης. Στη συνέχεια, η Ένωση Γυναικών Σύμης και ο λαϊκός σύλλογος «Ο Νηρέας» εργάστηκαν για την ίδρυση του Μουσείου με τη συμπαράσταση και του Δήμου Σύμης.

Το Μουσείο Αλιευτικών Σκαφών και Εργαλείων εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 2002 και λειτουργεί με την οικονομική, τεχνική και διοικητική στήριξη του Δήμου Μουδανιών. Η ιδέα της δημιουργίας μουσείου για την αλιεία ξεκίνησε από τον Ναυτικό Όμιλο Μουδανιών, ο οποίος πρόσφερε στον Δήμο Μουδανιών μια σπουδαία συλλογή κοχυλιών και οστράκων, αλλά και συνέβαλε στη διάσωση παλιών αλιευτικών εργαλείων και ναυτικών οργάνων.

Οι συλλογές του Ναυτικού Μουσείου Λιτοχώρου περιλαμβάνουν αντικείμενα που σχετίζονται με τη θάλασσα και τη ναυτιλία. Η παρουσίαση τους γίνεται σε συνάρτηση με τις ιστορικές, γεωγραφικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες της εποχής στην οποία ανήκουν. 

Το Ελληνικό Ινστιτούτο Προστασίας Ναυτικής Παράδοσης (ΕΙΠΝΠ) ιδρύθηκε το 1981 από το Χάρη Τζάλα και μια ομάδα φίλων και συνεργατών που είχαν ως αγάπη το αρχαίο και το παραδοσιακό ελληνικό πλοίο. Τα ιδρυτικά μέλη ήταν ιστορικοί, αρχαιολόγοι, αξιωματικοί του Πολεμικού και του Εμπορικού Ναυτικού, ναυπηγοί, ναυτικοί εμπειρογνώμονες και ιστιοπλόοι, τους οποίους ένωνε το μεράκι της διατήρησης της ναυτικής μας παράδοσης.

Το Ναυτικό Μουσείο της Καβάλας ξεκίνησσε από μία προσπάθεια πραγματοποίησης ενός ονείρου μια παρέας φίλων Καβαλιωτών, με στόχο να περιλαμβάνει τρεις ενότητες της ναυτικής ιστορίας και παράδοσης της Καβάλας.

1. την παραδοσιακή ναυπηγική
2. την αλιεία και
3. την εμπορική Ναυτιλία

Στο τελικό οτόδιο της κτιριακήςτου ολοκλήρωσης βρίσκεται το Ναυτικό Μουσείου Ιονίου, στη μεγάλη πλατεία του Δημοτικού Διαμερίσματος Φάρσων της Κεφαλονιάς. Στόχος του Μουσείου θα αποτελεί η καταγραφή και παρουσίαοη των Κε-φαλλήνων εφοπλιστών, η ανάδειξη της ναυτικής παράδοσης και κληρονομιάς του νησιού και γενικότερα του Ιονίου Πελάγους.

Το Ναυτικό Λαογραφικό Μουσείο του Δήμου Ιθάκης, στεγάζεται στο κτίριο του πρώην Ηλεκτρικού Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας, που κατασκευάστηκε τον Νοέμβριο του 1923, δωρεά του Ιθακήσιου εφοπλιστή Γ. Δρακούλη. Διέθετε τρεις ηλεκτρομηχανές και τροφοδοτούσε με ηλεκτρικό ρεύμα το Βαθύ και το Περαχώρι μέχρι το 1967, εκτός από το 1941-1945 όπου οι ξένοι κατακτητές διέκοψαν τη λειτουργία του. 

Το Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο Ζακύνθου βρίοκεται στην Μπόχαλη, σε μια από τις ωραιότερες και πιο ιστορικές συνοικίες της Ζακύνθου. 

Το Μουσείο βρίσκεται σ' ένα από τα ομορφότερα παραθαλάοσια θέρετρα της Ζακύνθου, το Τσιλιβί. Ιδρυτής του είναι ο ζωγράφος καραβογράφος κ. Αντώνιος Μιλάνος, ο οποίος, μετά από πολυετή μελέτη και έρευνα, ιστοριογράφησε και φιλοτέχνησε την εξελικτική πορεία της Ναυτικής Ιστορίας του Έθνους μας, από το 2.000 π.Χ. έως σήμερα.

Τo Ναυτικό Μουσείου του Δήμου Καλυμνίων συστάθηκε το 1994. και στεγάζεται στην πρώην Βουβάλειο Ναυτική Σχολή, στο κέντρο του λιμανιού της Πόθιας. Σκοπός της ίδρυσης του ήταν και είναι η διάσωση, διαφύλαξη, συντήρηση και προβολή των τεκμηρίων των επιτευγμάτων των Καλυμνίων στη θάλασσα και ιδιαίτερα στην σπογγαλιεία, στην οποία επιδίδονται για αιώνες.

Με ένα μεγάλο όγκο υλικού, το Ναυτικό Μουσείο θήρας προσπαθεί να τεκμηριώοει για τον επισκέπτη τη ναυτική ιοτορία της Σαντορίνης, ειδικά κατά τη διάρκεια της μεγάλης ακμής της τον 19ο αιώνα, όταν τα σαντορινιά ιστιοφόρα διέσχιζαν όλη την Ανατολική Μεσόγειο, από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι την Αίγυπτο, μεταφέροντας είτε θηραϊκή γη για τις ανάγκες της διάνοιξης της διώρυγας του Σουέζ, είτε Visan-to, το ξακουστό σαντορινιό κρασί που για πολλά χρόνια χρησιμοποιούσαν οι ορθόδοξες εκκλησίες της ρώσικης αυτοκρατορίας για τη θεία Μετάληψη.

Το Ναυτικό Μουοείο Οινουσσών ιδρύθηκε ως σωματείο το 1965, με σκοπό να στεγάσει πίνακες του Αριστείδη Γλύκα, μισομόντελα πλοίων, ναυτικά όργανα και καθετί σχετικό με τη σπουδαία ναυτική παράδοση των Οινουσσών. Όλα τα αντικείμενα ανήκαν σε οινουσσιακές οικογένειες, οι οποίες τα δώρησαν στο Μουσείο.

To Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου λειτουργεί από το 1985 στη Μύκονο. Σκοπός του Μουσείου είναι η μελέτη, διατήρηση και προβολή της ελληνικής ναυτικής ιστορίας και παράδοσης. Τον Δεκέμβριο του 1987 ο Ιδρυτής και Πρόεδρος του Δ.Σ., οαείμνηστος Μυκονιάτης Γεώργιος Δρακόπουλος, τιμήθηκε για την ίδρυση του Μουσείου με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

Το Ναυτικό Μουσείο Κρήτης βρίσκεται οτην είσοδο του ιστορικού φρουρίου «Φιρκάς» στα Χανιά, το οποίο κατασκευάσθηκε επί Ενετοκρατίας (1204-1669). Ιδρύθηκε το 1973. Σκοπό έχει την προβολή της ναυτικής ιστορίας της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Κρήτης καθώς και την καλλιέργεια της αγάπης προς το θαλάσσιο στοιχείο ως πηγή ζωής και εθνικού μεγαλείου.

Tο Μουσείο φιλοξενεί μια από τις σημαντικότερες συλλογές οργάνων ναυσιπλοΐας (εξάντες, οκτάντες, χρονόμετρα, δρομόμετρα, πυξίδες, κ.α.), ημερολογίων καραβιών και εγγράφων. Ανάμεσα τους και το σπουδαιότερο ίσως έκθεμα του Μουσείου, το «Χρονικό του Γαλαξειδίου», ένα από τα σημαντικότερα μεταβυζαντινά χειρόγραφα, που αφηγείται την ιστορία του Γαλαξειδίου από τον 10ο έως και τον 18ο αιώνα.

Το Ναυτικό Μουοείο της Ελλάδος ιδρύθηκε το 1949, με πρωτοβουλία μιας ομάδας διακεκριμένων προσώπων του ναυτικού και πνευματικού κόσμου της εποχής . Στα εγκαίνια του πρώτου κτιρίου στην Οδό Μουτσοπούλου 18, το1955, εκτέθηκαν τα κειμήλια της Ελληνικής Ναυτικής Ιστορίας και Παράδοσης, τα οποία είχαν αρχίσει ήδη να συλλέγοντα στη Μσσαλία της Γαλλίας και στο Αλικάντε και Μάλαγα της Ισπα­νίας.

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΙΟΥΛΙΟΥ έγιναν τα εγκαίνια ενός νέου θεματικού Μουσείου στο ακριτικό νησί της Λήμνου. Στο Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και Σπογγαλιείας Νέας Κούταλης παρουσιάζεται η ναυτική παράδοση των κουταλιανών και ιδιαίτερα η σπογγαλιεία τους, μαζί με αρχαία αντικείμενα που προέρχονται κυρίως από ναυάγια.

Ο σχεδιασμός, η δημοσίευση και η συντήρηση αυτού του ιδιωτικού διαδικτυακού τόπου, αποτελεί τη φυσική προέκταση της αγάπης και του θαυμασμού όλων των συμμετεχόντων για την αρχαία αλλά και τη σύγχρονη παραδοσιακή ναυπηγική ιστορία της Ελλάδας και φυσικά τον μοντελισμό και τη τέχνη γενικότερα. Η προσφορά εκθεμάτων προς προβολή, και διάθεση ενημερωτικού και εκπαιδευτικού υλικού, ενδυναμώνει το κύριο κίνητρό μας για την ανάπτυξη και συντήρηση του ναυτότοπου λαμβάνοντας υπόψη ότι αναφέρεται σε ένα πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον μέρος της μεγάλης αλλά και της παγκόσμια αποδεκτής ναυπηγικής μας ιστορίας και παράδοσης.

Η δημιουργία του, έχει ως στόχο την προβολή εκθεμάτων με μία όσο ποιο τεκμηριωμένη, πλήρη και σωστή ενημέρωση των επισκεπτών, με κείμενα και φωτογραφίες, αναφορικά με αυτό το κομμάτι της ελληνικής ιστορίας που λίγο-πολύ όλοι οι Έλληνες διατηρούμε κάποιες ζωντανές αναμνήσεις του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και έναν αναμφισβήτητο πανάρχαιο δεσμό.

Η ύπαρξη και η συντήρηση του διαδικτυακού ναυτότοπου δεν έχει εμπορικό χαρακτήρα. Οι εμπορικές ανησυχίες και προσδοκίες ανήκουν στο κάθε ένα συνεργαζόμενο ή συμμετέχοντα ξεχωριστά και μεμωνομένα. Οι στόχοι του ναυτότοπου πρακτικά θα μπορούσαν να είναι παρα πολλοί. Αυτοί, οι βασικότεροι, που προσδιορίζουν και τη γενική του κατεύθυνση, είναι:

• Η προβολή και ενημέρωση του κόσμου, αναφορικά με την αρχαία αλλά και τη σύγχρονη παραδοσιακή ξυλοναυπηγική στην Ελλάδα μέσα από μοντέλα / ομοιώματα και άλλα σχετικά έργα τέχνης καθώς και τα στοιχεία που τα τεκμηριώνουν.
• Η συνεχής ποιοτική διεύρυνση του πλήθους των εκθεμάτων ώστε να καλύπτονται όλες οι εποχές και τα είδη των ξύλινων σκαριών που αποτελούν μέρος της ναυπηγικής ιστορίας της Ελλάδας, πάντα με γνώμονα την πιστότητα του αντιγράφου και σύμφωνα με τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία
• Η συνεργασία με κρατικούς ή/και ιδιωτικούς φορείς με την συμμετοχή δημιουργών σε σχετικές διοργανώσεις όπως εκθέσεις κ.λ.π. όταν αυτό είναι εφικτό.
• Η λειτουργία ενός διαδικτυακού κέντρου επικοινωνίας με (μοντελιστές και μη) που διακατέχονται απο τα ίδια ή και παρόμοια συναισθήματα.

Αγαπητοί φίλοι μετά από πρόσκληση του ιστοτόπου Lesvosoldies.gr ο συνεργάτης μας Θανάσης Γιαννίκος επιχειρεί μία προσπάθεια ερμηνευτικής θέασης φωτογραφιών, από την ναυτική παράδοση της Μυτιλήνης.

                     
Αγαπητοί φίλοι ο πολιτιστικός φορέας «Μαγνήτων Κιβωτός-Εκδοτική Δημητριάδος» στο πλαισίου του θεματικού έτους: "Μάγνητες και ο πολιτισμός της θάλασσας" κυκλοφορεί την έκδοση δύο βιβλίων για τη ναυτιλία της Μαγνησίας και σε πολυτελή κασετίνα.
Πρόκειται για ένα ημερολόγιο για το 2015 με τίτλο "Μάγνητες και ο πολιτισμός της θάλασσας» καθώς και της 360 σελίδων έκδοσης με τίτλο "Ήρθαν τα καράβια τα Ζαγοριανά» με συγγραφείς τον Αλέξανδρος Καπανιάρη και Νίκο Τσούκα.

Αλήθεια, θα θέλατε να δείτε με μια λαογραφική και διαφορετική αισθητική ματιά, τα πιο γνωστά παραδοσιακά ξύλινα καΐκια και βάρκες των θαλασσών του τόπου μας;

Να μάθετε εκτός από το σχήμα των καϊκιών μας, την αρματωσιά τους, τον τόπο και τον τρόπο που τα έχτιζαν, τα αγαθά που μετέφεραν, για ποιο είδος ψαρέματος τα χρησιμοποιούσαν, σε τι θάλασσες έπλεαν;

Ο Javier Baron είναι ένας σεμνός και χαρισματικός κατασκευαστής ναυτικών μοντέλων, αλλά εάν θα πρέπει να του αποδώσουμε τον τίτλο που του αρμόζει, τότε αυτός στην κυριολεξία είναι «Μικροναυπηγός».

Στο πλαίσιο της επετείου συμπλήρωσης διακοσίων (200) ετών από την έναρξη του Αγώνα για την ανεξαρτησία, ήδη από το 2014 ο αναγνωρισμένος και βραβευμένος ναυτομοντελιστής, Γιώργος Μπουζούνης, μέλος του naftotopos.gr, ξεκίνησε να σκέφτεται την κατασκευή ενός μοντέλου ιστορικού σκάφους, ένα από τα οποία έδρασαν σημαντικά κατά τον Ναυτικό Αγώνα του 1821. Επρόκειτο για τη γολέτα «Τερψιχόρη» των αφών Τομπάζη.

Σημαντικό παράγοντα στον χώρο του ναυτομοντελισμού και πριν ακόμα την έναρξη οποιασδήποτε κατασκευής, αποτελεί η έρευνα και η συλλογή πληροφοριών που αφορά το πραγματικό σκάφος. Κι αυτό γιατί, όπως είναι νομίζω αντιληπτό, παράλληλα με τις ικανότητες του μοντελιστή, μόνο ένα συγκρίσιμο με το πραγματικό αντίγραφο καθορίζει και το τελικό αποτέλεσμα της ποιότητας του μοντέλου.

Ως Έλληνας μοντελιστής και προερχόμενος από ναυτική οικογένεια, από τα πρώτα μοντέλα που έχω κατασκευάσει είναι και το καΐκι του παππού μου. Ο παππούς μου ήταν ψαράς και είχε δύο τρεχαντήρια με αρματωσιά (εξαρτισμό) απλής σακολέβας. Ο πατέρας μου είχε πάντα να πεί μια ιστορία για εκείνα τα σκαριά και θυμάμαι είχε μία φωτογραφία, ίσως την μοναδική, που έδειχνε μια σκηνή σε λιμάνι, με ένα μεγάλο άσπρο πανί πάνω από το κεφάλι του παππού μου.Την είχα δει μία φορά, αλλά δυστυχώς δεν ξέρω τι απέγινε. Σκέφτηκα λοιπόν, ότι ήταν η σειρά μου να διατηρήσω τη μνήμη του και τα καΐκια του, μέσα από τον δικό μου τρόπο και να κατασκευάσω το μοντέλο ενός από τα σκάφη του.

Μία παρουσίαση του ARXIPELAGOS.COM Channel, της μοντελιστικής δουλειάς του Μανώλη Ζώρζου από τη Σύρο, με στόχο τη διατήρηση των ιδιαίτερων κατασκευαστικών στοιχείων που πλαισιώνουν την ξυλοναυπηγική μας παράδοση.

Ο Χρήστος Γιαννακόπουλος είναι ένας από εμάς. Με σπουδές κεραμικής αλλά με τα μάτια στο πέλαγο, διαθέτει την καλλιτεχνική του προοπτική αποκλειστικά στην πήλινη αναπαράσταση παραδοσιακών σκαριών.

Σύμφωνα με τον ιστορικό μελετητή της Ελληνικής Παραδοσιακής Ναυπηγικής κ. Κ. Δαμιανίδη, η κατασκευή ναυπηγικού μοντέλου (της μισής γάστρας και κατά τον διαμήκη άξονα του σκάφους) πριν την κατασκευή του πραγματικού σκαριού, αποτελούσε μία πρακτική σε κάποια ναυπηγεία του 20ού αιώνα. Τα «μισομόδελα» κατασκευάζονταν από τον ναυπηγό και αποτελούσαν την τρισδιάστατη απεικόνιση κάποιου μεγάλου σκαριού συνήθως σε κλίμακα 1:20.

Όλες οι πολεμικές μηχανές λειτουργούν... Τα τόξα είναι έτοιμα για την επίθεση. Ετοιμη και η πετροβόλος, κι ο πολιορκητικός κριός. Οι κωπηλάτες είναι κι αυτοί στις θέσεις τους. Στο κατάστρωμα, οι πολιορκητές έχουν φτιάξει ένα στέγαστρο πάνω από τον κριό, και το έχουν καλύψει με χώμα για να γλιτώσουν από τους πολιορκούμενους, που αμύνονταν κι αυτοί όπως μπορούσαν...

Κατά την κατασκευή ενός μοντέλου ξύλινου καραβιού, πολλές φορές οι μοντελιστές έρχονται μπροστά στο δίλημμα εάν θα πρέπει να ακολουθήσουν την πραγματική παραδοσιακή τεχνική ή μία εναλλακτική μοντελιστική προσέγγιση η οποία από τη μία πλευρά να ξεπερνά τις κατασκευαστικές δυσκολίες λόγω κλίμακας, να μειώσει παράλληλα το χρόνο κατασκευής του μοντέλου, χωρίς όμως το τελικό οπτικό της αποτέλεσμα να προδίδει την "παράκαμψη" αυτή.

Η μεγαλύτερη πρόκληση στην κατασκευή ενός  ναυτικού μοντέλου είναι η γάστρα του. Πολλοί μοντελιστές με εμπειρία κατασκευών μοντέλων kit ακολουθούν τη συνήθη αλλά και «εύκολη» τεχνική όπου απλά κλείνουν την γάστρα, διαμορφώνοντας τα μαδεράκια ανάλογα με τα ανοίγματα που δημιουργούνται κατά την διαδικασία.

Η παρακάτω απλή τεχνική βοηθά στο να σχηματίσουμε ομοιόμορφες δέστρες για τα ναυτικά μοντέλα μας.

Όπως η άγκυρα θεωρείται υποχρεωτικός εξοπλισμός στα πραγματικά σκαριά, έτσι ακριβώς θεωρείται και στα μοντέλα. Και στις δύο περιπτώσεις ο λόγος ύπαρξής της είναι προφανής, μα όμως τελείως διαφορετικός.

Όπως  θα γνωρίζεται δύο από τα τέσσερα παραδοσιακά σκαριά μας, το Καραβόσκαρο και ο Βαρκαλάς, έχουν στην πρύμνη τους κουπαστή στηριζόμενη σε καγκελάκια. 

Αν θέλετε να κατασκευάσετε ένα τεσσαροχάλι εύκολα και αποφεύγοντας τη συγκόλληση ή το καλούπι ακολουθήστε τον παρακάτω τρόπο.

1. Πάρτε δύο «Σαλαγγές» στο μέγεθος της κλίμακας που θέλετε να είναι το τεσσαροχάλι και αφού τις ζεστάνετε για λίγο πάνω από φλόγα διαχωρίστε τα μονά από τα διπλά αγκίστρια.

Για αρκετούς μοντελιστές οι μεντεσέδες είναι μια λεπτομέρεια που «προσθέτει» στο γενικό σύνολο του μοντέλου αλλά οι «λειτουργικοί» μεντεσέδες απαιτούν περισσότερη προσπάθεια στην κατασκευή τους.

Επάνω σε ένα κομμάτι σκληρό ξύλο (κοντά στο πάχος του τιμονιού που θα φτιάξουμε) ζωγραφίζουμε έναν κύκλο με διάμετρο αυτήν του τιμονιού και έναν δεύτερο ομόκεντρο εσωτερικό με διάμετρο ανάλογη με το πλάτος της ρόδας.

Η αναπαράσταση των πλευρικών φαναριών πλοήγησης ενός μοντέλου μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, αλλά ως συνήθως η καλύτερη λύση είναι η και πιό απλή.

Ο κιούρτος είναι ένα παραδοσιακό αλιευτικό εργαλείο που κατασκευαζόταν με τα χέρια και με πλέξη σύρματος. Στις μέρες μας, όπως και ο προκάτοχος του το «γιουρτάρι» (από χόρτο) τείνει να εξαφανιστεί και να αντικατασταθεί από αντίστοιχά βιομηχανικού τύπου εργαλεία.

Με την κατασκευή μικρογραφίας στρωμάτσας έχουμε ήδη ασχοληθεί σε προηγούμενές μας τεχνικές, ίσως όμως με περίπλοκο τρόπο που ενδεχομένως οδηγεί σε αναβλητικότητα κατασκευής της.

Με την κατασκευή μικρογραφίας στρωμάτσας έχουμε ήδη ασχοληθεί σε προηγούμενές μας τεχνικές, ίσως όμως με περίπλοκο τρόπο που ενδεχομένως οδηγεί σε αναβλητικότητα κατασκευής της.

Με την κατασκευή μικρογραφίας στρωμάτσας έχουμε ήδη ασχοληθεί, ίσως όμως με περίπλοκο τρόπο-τεχνική που ενδεχομένως οδηγεί σε αναβλητικότητα κατασκευής της.

Η παρούσα τεχνική αποτελεί μία κατασκευαστική προέγγιση με ρεαλιστικό αποτέλεσμα.

Στα πλαίσια της διακόσμησης και της αληθοφάνειας των μοντέλων μας, κάποιες φορές χρειάζεται επίσης να αναπαραστήσουμε κάποιο φορτίο τους. Με τον παρακάτω τρόπο μπορούμε να αναπαραστήσουμε μια νταμιτζάνα σε κλίμακα κοντά στο 1:24.

Η τεχνική αυτή αφορά στην κατασκευή του εργάτη για την ανάσυρση των αλιευτικών διχτύων, όπου ευρέως χρησιμοποιούνται στα περισσότερα μικρά έως και μεσαία σύγχρονα αλιευτικά σκάφη. 

Η τεχνική αυτή αφορά στη δημιουργία μικρών πλαστικών λεκανών, που χρησιμοποιούνται ευρέως στα σύγχρονα αλιευτικά σκάφη για παραγάδια.

Στην συνέχεια θα σας δείξουμε μία πρόταση κατασκευής μικρογραφίας «στρωμάτσας» που αποφεύγει το πλέξιμο…

Για όσους σκοπεύουν να κατασκευάσουν βάρκες πυροφανιού (γρί-γρί) σίγουρα θα τους έχει προβληματίσει όχι τόσο η βάρκα αλλά σίγουρα η αναπαράσταση της λάμπας.

Η αναπαράσταση ενός παραδοσιακού αλιευτικού σκάφους, προϋποθέτει τουλάχιστον την ύπαρξη αλιευτικών διχτύων. Στο μικρόκοσμο του μοντελισμού, οι μοντελιστές εμπνέονται από διάφορα, καθημερινά και μη, μικροπράγματα για να κατασκευάσουν τον απαραίτητο εξοπλισμό του μοντέλου τους.

Αν θέλετε να προσθέσετε στο αλιευτικό σας μοντέλο και ένα τελάρο με μικρά ψάρια ακολουθήστε την παρακάτω διαδικασία.

Για τους φίλους που θέλουν να διακοσμήσουν το μοντέλο τους με μία λάμπα πετρελαίου και θέλουν να την κατασκευάσουν. προτείνεται η παρακάτω μέθοδος.

Ανάλογα με την κλίμακα που επιθυμούμε, κόβουμε ένα κομμάτι χαρτόνι και φτιάχνουμε ένα κύλινδρο στις διαστάσεις του βαρελιού που θέλουμε να φτιάξουμε, μικρότερο κατά 2-3 mm από το ύψος και 1 mm από το πλάτος.

 1. Πέρνουμε δύο λωρίδες ξύλου έχοντας κατά νου ότι θα αποτελέσουν τα πλευρά και το πάχος το μακαρά ή του ράγουλου ανάλογα με την κλίμακα που θα δουλέψουμε.

Για τους φίλους που θέλουν να προσθέσουν ένα φτιαγμένο στο χέρι καλάθι στο αλιευτικό τους μοντέλο έχω την παρακάτω πρόταση.

Αυτή η ιδέα προέκυψε από την ανάγκη να διαθέσω το χρόνο σε κάτι άλλο από το να βάφω ένα-ένα κάθε μακαρά και κάθε μπιγότα. Βέβαια η επιλογή είναι δική σας αλλά δείτε την πρόταση μου.

Βασικό συστατικό για την κατασκευή ενός νέου μοντέλου, είναι να έχουμε τα ναυπηγικά κατασκευαστικά του σχέδια διαθέσιμα.

Για όσους έχουν ήδη πειραμματισθεί, θα έχουν ενδεχομένως διαπιστώσει ότι ενώ οι βασικές διαθέσιμες τομές (νομείς) που προσδιορίζονται στο σχέδιο προσώψεων του ναυπηγικού κατασκευαστικού σχεδίου...