Κατά την κατασκευή ενός μοντέλου ξύλινου καραβιού, πολλές φορές οι μοντελιστές έρχονται μπροστά στο δίλημμα εάν θα πρέπει να ακολουθήσουν την πραγματική παραδοσιακή τεχνική ή μία εναλλακτική μοντελιστική προσέγγιση η οποία από τη μία πλευρά να ξεπερνά τις κατασκευαστικές δυσκολίες λόγω κλίμακας, να μειώσει παράλληλα το χρόνο κατασκευής του μοντέλου, χωρίς όμως το τελικό οπτικό της αποτέλεσμα να προδίδει την "παράκαμψη" αυτή.
Αρκετές φορές ο λόγος που ένας μοντελιστής καταφεύγει σε τέτοιου είδους εναλλακτικές, είναι η έλειψη εξειδικευμένης γνώσης για το συγκεκριμένο θέμα, γεγονός όμως που τον οδηγεί σε προφανή σφάλματα στο τέλος χωρίς βέβαια να το γνωρίζει.
Στόχος τεχνικής:
Στο άρθρο αυτό θα περιγράψουμε μία ασφαλή διαδικασία μοντελιστικής απόδοσης της τρυπητής ή κουρζέτο ενός ξύλινου σκάφους, το οποίο ορίζεται ως: "Καμπύλο επίπεδο δοκάρι στα πλάγια του καταστρώματος που περιβάλει τους νομείς".
Προϋποθέσεις:
Απαραίτητη προϋπόθεση εδώ, για αυτή την μοντελιστική προσέγγιση, είναι να έχει ολοκληρωθεί το πέτσωμα εξωτερικά μέχρι και το ανώτερο σημείο των νομέων, καθώς και να έχει πετσωθεί η κουβέρτα του σκάφους ή τουλάχιστον να έχουν τοποθετηθεί μόνο τα καμάρια της κουβέρτας. Για την εφαρμογή της τεχνικής αυτής θα χρειαστούμε επιπλέον των βασικών μας μοντελιστικών εργαλείων
- ένα απλό χαρτόνι,
- ένα ψαλίδι και
- σελοτέιπ.
Έναρξη διαδικασίας:
Κόβουμε το χαρτόνι σε λωρίδα πάχους περίπου 4 εκ., με καμπυλότητα όπως αυτή της γραμμής του πετσώματος εσωτερικά στο ύψος της κουβέρτας. Δεν έχει σημασία η ακριβής αποτύπωση της καμπύλης. Την πραγματική καμπυλότητα θα την αποτυπώσουμε επάνω σε αυτό το χαρτόνι.
Στη συνέχεια τοποθετούμε το χαρτόνι επάνω στην κουβέρτα, παράλληλα με την εσωτερική γραμμή του πετσώματος και το σταθεροποιούμε με σελοτέιπ σε απόσταση περίπου 3 εκ. Στόχος μας εδώ, όπως προανέφερα, είναι να αποτυπώσουμε επάνω στο χαρτόνι το ίχνος της οριζόντιας γραμμής του πετσώματος εσωτερικά, αλλά και τα σημεία, καθώς και το πάχος και το βάθος των νομέων.
Το βασικό εργαλείο μας εδώ θα αποτελέσει μία ιδιοκατασκευή, ένα μικρό σανιδάκι το οποίο θα το έχουμε κόψει λοξά από τη μία πλευρά ώστε να αποτελεί μία μύτη. Σημειώνουμε επάνω στο σανιδάκι μία κάθετη ως προς το μήκος του γραμμή (στο παράδειγμά μας από την άκρη της μύτης περίπου στα 4 εκ.), σε σημείο όπου όταν το τοποθετούμε επάνω στη κουβέρτα και με τη μύτη του σανιδιού κάθετα είτε στην εσωτερική γραμμή του πετσώματος, είτε στην κορφή ενός νομέα, αυτή η γραμμή να βρίσκεται πάντα επάνω στο χαρτόνι μας.
Τοποθετώντας το σανιδάκι μας επαναλαμβανόμενα και ανα μικρά και σταθερά διαστήματα (κάθετα πάντα) στην εσωτερική γραμμή του πετσώματος, σημειώνουμε επάνω στο χαρτόνι τα σημεία του ζητούμενου ίχνους, από όπου θα σχηματίσουμε με το χέρι την τελική καμπύλη. Και επειδή μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις (βλ. παρακάτω φωτογραφία)
Στη συνέχεια με ένα ψαλίδι κόβουμε το χαρτόνι στο ίχνος που έχουμε σχηματίσει και ανοίγουμε τις εγκοπές στις θέσεις των νομέων για να ελέγξουμε την εφαρμογή του ανάμεσα στους νομείς. Λογικό εδώ μετά από τις μερικές προσπάθειες, να κάνουμε και κάποιες μικρές διορθώσεις επάνω στο χαρτόνι για την ορθότερη εφαρμογή του.
Με την επιτυχή εφαρμογή του χαρτονιού ανάμεσα στους νομείς, ακολούθως αποτυπώνουμε το ίχνος επάνω σε ένα φύλλο ξύλου (στη δική μας περίπτωση από φλαμούρι πάχους 1,5 χιλ.) το οποίο θα κόψουμε στη συνέχεια για να κάνουμε την πρώτη μας δοκιμαστική εφαρμογή του.
Αφού ολοκληρωθεί και επιβεβαιωθεί η εφαρμογή της τρυπητής μας ανάμεσα στους νομείς, προσεκτικά τη λειαίνομαι από την εμφανή (επάνω) πλευρά της, μειώνοντας και το πάχος του εάν χρειάζεται προς τη μεριά της κουβέρτας. Παράλληλα στρογγυλεύουμε και την εμφανή άκρη της, προς τη κουβέρτα δηλαδή. Ακολουθεί η μόνιμη πλέον τοποθέτησή της (βλ. παρακάτω φωτογραφίες).
Απαραίτητη σημείωση:
Η "τρυπητή" επειδή αποτελεί σανίδα η οποία στην πραγματικότητα είναι φορετή (από επάνω) στους νομείς και δεν καλύπτεται από το πέτσωμα της γάστρας παρά τερματίζει (ή ξεκινά) σε/από αυτή, αποτελεί βασικό στοιχείο για την σταθερότητα του σκελετού του σκαριού. Το εμφανές εξωτερικό μέρος της, το οποίο καλείται και ζωστήρας, προσεγγίζεται μοντελιστικά με την τοποθέτηση (εξωτερικά του πετσώματος) και στην ίδια γραμμή της τρυπητής που ακολουθεί εσωτερικά στο ύψος της κουβέρτας, ένα πιχάκι ιδίου πάχους κατάλληλα βέβαια διαμορφωμένο, στρογγυλοποίηση άκρων κ.λ.π.
Καλή επιτυχία!
