Γαλιώττα - Φελούκα - Μύστικο - Πέραμα

Ποιό ήταν το καταδρομικό σκάφος των Ψαριανών;
(Μυθοπλασία και ιστορική πραγματικότητα)

Σκάφη με μακρόχρονη παρουσία στις θάλασσες μας, τελευταία δείγματα της ξυλοναυπηγικής τέχνης, έμελε να χαθούν στις μέρες μας, σε αντίθεση με άλλες χώρες που κρατούν τη ναυτική τους παράδοση ζωντανή. Σκάφη που τα αποκαλούσαν αλαμάνα, σαντάλα, μπιγιαντές, μπες τσιφτές, καΐκι του γρίπου, ήρθαν στην κυρίως Ελλάδα και στην πόλη μας μαζί με τους πρόσφυγες. Φωτογραφίες – μετά το 1923 – δείχνουν αυτά τα σκάφη, από τη Β. Ελλάδα μέχρι την Καλαμάτα.

Ομοίωμα του παραδοσιακού σκάφους «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ», που ναυπηγήθηκε από τον Νηρέα Μαυρίκο στο ναυπηγείο (ταρσανά) των αδελφών Μαυρίκου στην Σύρα, στα 1952-53 για λογαριασμό του τηνιακού καπτα-Νικόλα Αλοίμονου, στα χέρια του οποίου έμεινε για μια τριετία περίπου. Η ναυπήγηση η οποία διήρκεσε ενάμιση χρόνο περίπου και ολοκληρώθηκε το Φθινόπωρο του 1953, έγινε από τον Νηρέα Μαυρίκο.

Ο naftotopos όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος, δημιούργησε και μοιράζεται με τους φίλους του, το ετήσιο ημερολόγιο όπου σημειώνονται και οι επίσημες αργίες. 

Μοντέλο παραδοσιακού  τρεχαντηριού με ιστιοφορία «Μπρατσέρα».  Το μοντέλο αναπαριστά  φορτηγό  σκάφος, είναι εξ' ολοκληρου ιδιοκατασκευή και βασίστηκε σε έργο λαϊκού ζωγράφου, κατά το 2ο μισό του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τον πίνακα, το πλοίο ανήκε στον πλοιάρχο Ιωάννη Γ. Διακογιάννη από το Τρίκερι (Νομός Μαγνησίας). 

Το μοντέλο συμμετείχε στην 41η έκθεση της I.P.M.S. Ελλάδος.

Ομοίωμα παραδοσιακού  τρεχαντηριού με ιστιοφορία «Λόβερο».  Το μοντέλο αναπαριστά  ένα  φορτηγό  σκάφος,  είναι κατασκευασμένο από ξύλο οξυάς  εξολοκλήρου στο χέρι (from scratch), με την τεχνική πέτσωμα επάνω σε ολόσωμους νομείς. Είναι βασισμένο στην Βιβλιογραφία  α. "Ελληνική παραδοσιακή ναυπηγική"  -β. "Περί εξαρτισμού των πλοίων"  και  γ. στο φωτογραφικό αρχείο του naftotopos.gr.